ÇERÇEVEYE ASILAN RUHLAR (+18)

IV- "Rica"

4. BÖLÜM

''Rica''

''Zelal uyandı!'' 

Zelal gözlerini açtığında ilk Melis'i gördü.
''Me-Melis.'' Gözlerini hala kırpıştırıyor, uyanmaya çalışıyordu.

''Zelal iyi misin?'' 

''İ-iyiyim. Neredeyim ben?''

''Sakin ol her şeyi anlatacağım. Şimdi kendine gelmen gerek.''
Yavaşça doğrulurken Melis arkasına yastık yerleştirdi.

''En son ben, ben tuvalette kaldım. Yani beni kilitlediler. Son, sonra arkamdan bir ses geldi. Bir kız sesiydi. Yüzünü göremeden kafama vurdu.''

''Sonrasında ders zili çaldı ama sen gelmedin. Telefonunu da sınıfa bırakmışsın. Hoca sınıfa girdi. İzin alıp sana bakmak için dersten çıktım. Tuvalete gideceğini söylediğin için ilk oraya geldim. Kapının önüne gelirken kumral saçlı bir kızın koşarak uzaklaştığını fark ettim ama seni merak ettiğim için peşinden gitmedim. İçeri girmeye çalıştım fakat kilitliydi. Hademeye gidip yedek anahtar aldım; kapıyı açtığımızda baygındın.'' Anlatırken yaşıyormuş gibi gözleri doldu. Zelal'i çok fazla seviyordu. Sonra gözyaşları ondan izinsiz akmaya başlarken, ''Seni hemen alıp okul revirine getirdik. Neler oluyor Zelal? Seni oraya kim kilitledi? Sen biriyle kavga mı ettin?'' diye sordu.

''Kimseyle kavga etmedim. Hep beraberiz hem, olsa sen de görürdün.'' 

''Bu konunun peşini bırakmayacağım. Kimse benim arkadaşıma bulaşamaz.'' 

''Hayır gerek yok. Konu burada kapatıldı, bitti. Bir daha olursa polise haber veririz.'' 

''Zelal ya.'' 

''Melis, lütfen.'' Zelal oldukça yorgun görünüyordu. Göz altları ondan izinsiz morarmış, kendini açıkça belli ediyordu.

''Tamam Zelal tamam.''

''Hadi gidelim eve.'' Melis kendi eşyalarını aldıktan sonra Zelal'in çantasını da sırtına taktı.

''Ben taşıyabilirim çantamı.'' 

''Hadi hadi düş önüme. Annenler aradı da söylemek istemezsin diye bir şeyler uydurdum. Taksi kapıda bizi bekliyor.'' 

''İyi ki benim arkadaşımsın sen.'' Melis'e doğru atıldı; sımsıkı sarıldılar. Zelal'in minnettar gözleri Melis'e sevgi bağışlıyordu.

Taksiye bindiklerinde camı açıverdi ve yumuşak rüzgarın yüzünü okşamasına izin verdi. Başına gelenleri düşündü ancak anlam veremedi.

Sokağa geldiklerinde taksi parasını ödeyip araçtan indiler.

''Ben mağaza gezeceğimizi, o yüzden geç kalacağımızı söyledim. Öyle idare edebilirsin.'' 

''Teşekkür ederim.'' Çantasını alıp sırtına taktı. Kendi evlerine doğru yöneldiklerinde ikisi de yarın sınav olduğunu unutmuştu. Kol saatine baktı, saat 17.00 idi. Zili çaldığında kapıyı annesi açtı. 

''Hoş geldin kızım. Bakıyorum da gezmelerden geliyoruz.'' Ellerini inceleyerek kaşlarını çattı. ''E ellerin boş neden bir şey almadın?'' İçeri girip ceketini askılığa astı ve annesine döndü.