Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
¬
"Bugün ne yapmak istersiniz?" okul sonunu belli eden bir şekilde öğrencilerin çoğu ana kapıdan ayrılırken Renjun omzunda bulunan çantasının ipini eli ile sabit iş ve yanında bulunan arkadaşlarına bakmıştı. Daha okulun kapılarından yeni adım atmışlardı ve her gün bir şeyler yapan üçlü için bu soru oldukça normaldi.
"Bilmiyorum... Bowling?"
"Çok sıkıcısın Yangyang-Sshi..." Shotaro dudaklarını bükerek konuştuğunda Renjun kafasını sallayarak ona destek verdi. Bir arkadaş grubunun yapabileceği çoğu aktiviteyi yapmış olmaları onları biraz üzen bir konuydu ama kimse çaktırmadı. "Sinema? Uzun zamandır gitmiyoruz hem Black Widow'un filmi gelmiş!"
Renjun aklına gelen fikri büyük bir heyecan ile dile getirdiğinde onun gibi tam bir film delisi olan iki arkadaşı Shotaro ve Yangyang aynı tarz bir heyecan ile kafa sallamışlardı. Üçlünün beraber biriktirdikleri bir film koleksiyonları vardı. Her çıkan filmi asla kaçırmazlar ve beraber izlerlerdi. Ona göre puanlama yapmak gibi şeyler de hobileri gibi bir olaydı. "Tanrım uzun zamandır bu filmi bekliyorum! Umarım seans buluruz. Gittiğimiz zaman bir süre sonraya alalım ki yemek yeriz."
"Haklısın Shotaro. Hadi gidelim, peki bugün bizi kim götürüyor bakalım?" Yangyang sırıtıyordu bu soruyu sorarken ve üç arkadaş da anında duraksadılar. İşte tüm sıkıntı da burada başlıyordu ya.
Hepsi birbirlerine bakarak sırıttı ve küçük bir daire oluşturdular. Sanırım bu taş/kağıt/makas oyununa dönecekti ve ilk kaybeden onları götürecek kişi olacaktı. Ayrı ayrı gitmektense birisinin arabası ile beraber gitmeleri daha mantıklıydı ve birkaç ay öncesinde Shotaro'dan çıkmıştı bu fikir. Hem beraber oldukları zaman daha eğlenceli oluyordu yolculukları.
Tabii ki bizimkiler reşit değillerdi ve hayatlarında hiç otobüse binmemişlerdi. Onlar seçkin bir lisede okuyor ve zengin, kardeş ailelerin evlatları olduklarından beraber gidip geliyorlardı. En başından beri onları götüren ve eve geri getiren birileri vardı ama Renjun bir kere otobüse binmeyi isterdi.
