§ 𝐑𝐞𝐧𝐇𝐲𝐮𝐜𝐤 𝐎𝐧𝐞𝐬𝐡𝐨𝐭𝐬 §

§Doktor Bey ° Part 2 °

"Bugün bir ameliyatın var mı Renjun?"

Gözlerimde bulunan gözlüğü yavaş bir hareketle çıkardığımda aynı odada beraber çalıştığım kişiye döndüm yani en yakın arkadaşım Jaemin'e. "Bugün bir tane Karaciğer biyopsisi almam gerekiyor sadece. Neden sordun?"

"Jeno bugün evde olmayacak yine... İşin yoksa bu gece benimle kalır mısın diye soracaktım sana." Jaemin yalandan sulandırdığı bakışları ile bana bakarken ufak bir gülümseme ile başımı salladım. "Elbette kalırım. Ama işim çıkarsa yanına Chenle'yi yollarım ona göre."

"Chenle olmaz ya benimle kavga ediyor ben Jisung'u çağırırım." İkimizin de kardeşi vardı benim kardeşim Chenle onun kardeşi ise Jisung'du. Chenle ve Jisung'un bir bir buçuk senedir sevgili olmasında bizim de payımız vardı çünkü biz arkadaş olduğumuz için onlar tanışmışlardı. "Jisung sana gelirse Chenle de gelir."

"Jisung varken Chenle kudurmaz merak etme kedi gibi oluyor." Haklıydı. Chenle ne zaman Jisung'un yanında olsa melek gibi oluyordu. Onun bir şeytan olduğunu söylememe bile gerek yok değil mi kendisi ile ömrümü geçirmiştim. "Aksine tam bir şeytan."

"Bilmez miyim?" ikimiz de gülmeye başlarken telefonumun çalması ile dikkatimi arkadaşımdan çekerek cebimde duran telefonumu almıştım. Gördüğüm isim gülümsememe yol açarken Jaemin'in imalı bakışları altında telefonu açmıştım. "Hey... Merhaba."

"Renjun, merhaba nasılsın?" karşıdan gelen ses Haechan'dan başkası değildi. Dün telefon numaramı zorla aldığı için bugün araması normaldi. "İyiyim yani sanırım sen nasılsın?"

"Sıkılıyorum, beni ne zaman taburcu edeceksiniz Doktor bey? Zaten bir kişi giriyor yanıma çok sıkıldım." kıkırdayarak masamın üzerindeki takvime baktım. Onun çıkışını işaret altına almıştım. "Merak etme Haechan iki gün sonra seni hastaneden taburcu edeceğim."

"İki gün daha yalnız kalacağım desene..." sesindeki bıkkınlık dudaklarımı birbirine bastırmama neden olmuştu. "Senin için ne yapabilirim?"

"Bugün benimle yemek yer misin?" bir anda gelen gıcık ile öksürmeye başlarken masadaki şişeyi alarak birkaç yudum almıştım. Meraklanan Jaemin ise hızla yanıma gelerek telefona kulağını uzatmıştı. Meraklı...

"Yani... Ben bilemedim bu akşam..." Jaemin omzuma vurarak baş parmağını kaldırmış ardından beni dürtüklemeye devam etmişti. "Pekala yani olur evet sevinirim."

"Bir an kabul etmeyeceksin sanmıştım. Teşekkür ederim Renjun." nedensizce yanaklarım kızarmıştı ve bana bakan Jaemin'e dalga geçmek için malzeme vermiştim. Dudaklarımı büktüğüm zaman Haechan'dan gelen gülüş sesi ile şaşırdım. "Belki de şuan Jaemin yanında?"

"Nerden bildin?"

"Ben özel harekat biriminde bölük başındaki bir komutan yardımcısıyım Renjun bunu anlamam çok zor olmadı." haklı olabilirdi her türlü şey için yetiştirilen birisi olarak anlaması normaldi.

"Yakalandım yani?" gülümsediğim zaman odamın kapısı açılmış içeriye bir hemşire girmişti. "Bay Huang ameliyathane hazır."

"İşin var sanırım... Tamam ben kapatıyorum ama arada yanıma uğra." onun dediklerine karşılık onay verdikten sonra telefonumu kapatmıştım. "Bana ne olduğunu anlatacaksın Tilki seni."

"Hamile bir insan olarak çok ayakta duruyorsun git otursana sen ya?" Onu ellerinden tutarak oturttuğumda bana dil çıkarmış ama ben de karşılık olarak aynısını yapmıştım. Biz böyleydik işte çocuklar gibi kavga ediyorduk. "Yine Jisung'a kaldık.