§ 𝐑𝐞𝐧𝐇𝐲𝐮𝐜𝐤 𝐎𝐧𝐞𝐬𝐡𝐨𝐭𝐬 §

∆Büyük Sır

Yorum... Hiç yok, sanırım yakında hikayeyi finale vereceğim...

°°°°°

Herkesten sakladığım ve uzun zamandır içimde tuttuğum bir sırrım var ve bunu saklamak hiç hoşuma gitmiyor.

°°°°°

MyeongDong Üniverstesi yeni bir güne başlamıştı. Öğrenciler yavaş yavaş okula dolmaya başlarken saat tam 8.40'ı gösteriyordu. Hava bulutlu ama nemi fazla olduğundan sıcak, bu nedenle öğrenciler bunlardan şikayet ediyordu.

Arabaları olan öğrenciler, motor ile gelenler, otobüs ya da yayan gelen öğrenciler arkadaş grupları ile toplanarak 9'da başlayacak dersleri için dakikaları sayarken kapıdan içeriye lüks ama küçük boyutlarda olan bir araba giriş yaptı. Bu arabayı üniversitenin öğrencisi olan kişiler asla görmemişti. Bir öğrenci yeni almış olabilirdi, yeni bir öğrenci gelmiş olabilirdi değil mi?

Herkesin dikkatini çeken bu beyaz lüks araç açık alandaki otopark yerine ulaşıp sessizce park ederken içerisinden çıkacak olan kişiyi etraftaki birkaç kişi merak ediyordu çünkü bu araç gerçekten pahalı bir markaya aitti.

Ön kapı açıldı ve içerisinden mimarlık öğrencisi olan Renjun'un çıkması onu tanıyanları şaşkına uğratmıştı. "Huang Renjun mu? Mimarlık öğrencisi olan mı?"

"O burs ile okumuyor mu? Bu araba ile nasıl geldi?"

"Belki de Sungchan ya da Chenle'nin aracıdır olamaz mı?"

Etrafta yükselen dedikoduların daha indiği anda başladığının farkında olan Renjun ise kimseyi umursamadan sürücü koltuğunun yanından sırt çantasını aldı ve arabanın kapısını kapattıktan hemen sonra kapılarını kilitledi.

"Yuh bu ne böyle!" Arabasının yanından bir iki adım uzaklaşmadan önüne atlayan kişi ile Renjun önce irkilmiş daha sonra sırıtarak elindeki anahtarı kaldırarak arkadaşına gösterdi. "Benimki nasıl?"

"Kızlar doğru söylüyormuş... Aman tanrım Renjun bu araba manyak bir şey!" Sırrını tek bilen arkadaşı olarak Chenle'nin verdiği tepkiyi doğal olarak karşılıyordu. Chenle arabanın etrafında dönerek dıştan süzdüğünde Renjun kıkırdadı. "Arabama çok bakma başına bir iş gelirse çok üzülürüm."

"Sanki yenisini alamazsın." Chenle dil çıkardığında Renjun araba anahtarını çantasının gizli bölümüne koyarak iyice sakladı kaybolmasını asla istemiyordu çünkü. "Ben değil."

"Biliyorum Renjunnie...  Ama onun sana çok iyi baktığını biliyorsun. Eniştem ile gurur duyuyorum şahsen." Chenle kıkırdadığında Renjun bu sefer iç çekti.

"İçimde sıkıntı var Chenle. Gizli saklı yaşamak, arkamdan insanların konuşması ve benim bir şey söyleyememem... Özellikle de Burslu olarak geldiğim okula lüks bir araç ile girince insanlar ister istemez bu nasıl alabildi diyorlar. Birisi beni kanunsuz iş yapıyor diye şikayet ederse asla şaşırmam." Renjun haklıydı ama ikisi de sondaki lafına beraber gülmüşlerdi. Chenle onunla beraber sınıfa girerek kafasını salladı.

"Renjun, son sınıf oldun ve siz 5 senedir sevgilisiniz. Bırak konuşsunlar kimin umurunda? O seni sorunlardan uzak tutmak için saklıyor."

"Bunu biliyorum Lele ama 5 senedir senden ve onun bir iki arkadaşından başka kimse bilmiyor. Dışarıya çıkınca sanki aranan bir mahkum gibi giyiniyoruz. Kimsenin olmadığı yerlere gidiyoruz. Beni de anla lütfen."

"Sen de haklısın..." Lele kollarını arkadaşının omuzlarına sardığında Renjun başını onun omzuna yaslayıp gözlerini kapatarak birkaç dakika da olsa rahatlamak istedi.