§ 𝐑𝐞𝐧𝐇𝐲𝐮𝐜𝐤 𝐎𝐧𝐞𝐬𝐡𝐨𝐭𝐬 §

§Aşkın Esiri Olmak

"İşte burada benim en gurur duyduğum evladım." kral ellerini iki yana kaldırarak yüzündeki güzel ve geniş gülümsemeyi kimseden esirgemezken etrafında bulunan insanlar alkışlıyorlardı bu sırada kralın tam önüne yaklaşan beden dizini yerle birleştirerek başını öne eğmişti." Bunları duymak bir onurdur kralım."

"Ayağa kalk Haechan." Kralın gür sesi geniş odada yankılanırken fısıltılar dahi susmuş olacakları bekliyorlardı.

Veliaht prensin başını kaldırması ile tüm gözlerin odağını bulurken Haechan babasına doğru bir adım yaklaşmıştı. Oturduğu yerden kalkan kral oğluna ufak bir sarılma vererek saçlarını okşamış ardından ona bakmıştı. Yüzündeki ve gözlerindeki gururu anlatan hisler Haechan'ı mutlu etmiş onun gülümsemesini sağlamıştı. "Nasıl geçti yolculuk?"

"Sorduğunuz için teşekkür ederim Kralım. Gayet güzeldi. Sizin için aldığımız topraklar beni daha da mutlu ediyor o nedenle bu yorgunluğum asla batmıyor bana." doğru Haechan yeni savaştan dönmüştü bu yüzdendi etraftaki coşku ve heyecan.

Birkaç ay önce savaşa çıkmak için sarayın tam önünden ayrılan veliaht prens elindeki zafer ile dönmüştü. Herkesi mutlu eden bu haber gelişlerinden önce kendilerine ulaşmıştı bu nedenle zafer kutlamaları için bir yemek düzenlenmişti ve bunun başrolü de haberden tam iki gün sonra saraya gelebilmişti. Herkesin yüzünde oluşan gülüşler, etrafta duyulan kahkahalar ve konuşmalar ayriyeten atılan havai fişekler ile gerçekten harika bir kutlamaydı.

"Senin sayende krallığımız büyüyor. En büyük ve en doğru kararım seni veliahtım yapmaktı Haechan." Kral omzuna hafifçe vurduğu bedene karşı gülümsemişti ve Haechan saygıyla eğildi. "Artık evlilik gerçekleştirmelisin oğlum. Veliaht olarak yerin sağlam olmalı ki arkanda endişen kalmasın öyle değil mi?"

"Düşünceleriniz benim için önemli ancak çok erken değil mi kralım?" Haechan ne zaman evlilik sözü geçse geriliyor ve kaçmaya çalışıyordu. Annesinden köşe bucak kaçıyordu bu nedenle her savaşa katılıyordu çünkü birkaç ay da olsa uzaklaşmak ona her daim iyi geliyordu.

"Bu sefer kaçamazsın oğlum."

"Kralım... Kraliçemiz bu konuda beni fazlasıyla darlıyor lütfen." Haechan annesinden kaçıyordu resmen bir senedir. Tamam 22 yaşına gelmiş genç bir veliaht olabilirdi lakin babası zaten hala dinç ve iyiydi yani o yerini kendisine bırakana dek zamanı vardı.

" 22 yaşında genç, yetenekli, zeki ve veliaht olan bir prenssin Haechan. Senin için annenin bu kadar uğraşması normal. Senin yaşında ben çoktan evlenmiş en büyük abin bir yaşına girmişti." Kral gülerek anlattığı olay karşısında Haechan abisini düşündü. Abisi Minseok evleneli bayağı olmuştu ve çoktan Haechan bir yeğen sahibiydi. Güzeller güzeli bir prenses ile evlenerek ondan ise bir prensesleri olmuştu. Yeğenini çok seviyordu ve her fırsatta onu görmek istiyordu.

Diğer abisi Doyoung ise bir prens ile evlenmişti. Evlendiği prens ise veliaht olduğu için onların yanında kalmak zorundaydu. Haechan abisini uzun zamandır görmüyordu yani en az 1.5 senedir görüşmüyorlardı çünkü o ne zaman gelse Haechan saraydan kaçmak adına savaşa gitmiş oluyordu. Jung Jaehyun adındaki bu Prens abisine iyi davranıyor olsa iyi olurdu yoksa ordusunu alıp kapısına dayanabilirdi.

Öte yandan iki tane ablası çoktan evlenmiş yuvalarını kurmuşlardı. Aslında saraydan ayrılmaları Haechan'ı içten içe üzse de onların mutluluğu kendisi için yeterdi. Hem bir sürü yeğenleri vardı değil mi onlar ile oynuyordu.

"Senin ve kardeşlerinin de bir an önce yuvalarını kurmasını ve mutluluk bulmasını bekliyorum." Kralın dedikleri ile iç çekerek başını eğdi Haechan. "Pekala Kralım. Siz bana hangi eşi kabul görürseniz onu kabul edeceğim."