A Way To Your Heart (Street Series #5)

Chapter 39

Chapter 39: Crazier

The year ended well. Naging magaan lang ang lahat sa lumipas na mga buwan ngunit hindi sa Casa Poblacion. Patuloy pa rin kasi ang sunod sunod na kaguluhan doon.

"I want to pay a visit but we're still busy," I sighed.

"Ako rin naman. Don't worry, we'll visit once everything is done," he answered with assurance.

Nanalig nalang ako doon. Pero sa ngayon, mas pinili naming dalawa na mag focus sa pag-aaral. He also motivates me to study hard even if I couldn't stop myself from yawning when my professor was lecturing.

Until now, I don't really enjoy school but I have friends anyway so it's bearable. Lalo na't nandiyan si Felix at may tinutuluyan siyang apartment. Minsan, nasa condo ko rin siya at doon natutulog lalo na kapag may kailangan kaming aralin sa school. Matalino rin kasi siyang tao kaya tinutulungan niya ako.

Ngayon, kasama ko si Brandean. We're wandering around the mall. It's been a while since I go shopping and the past week wasn't that hectic.

"Use my card," presinta niya nang nasa cashier kami.

Nagkatinginan kami. Tumango siya para ipahiwatig na ayos lang sige gamitin mo kaso naninibago ulit ako. Noon naman kasi, ako ang naglalahad ng card para sa babae ngayon naman... Ako na ang nilalahadan.

"Hindi na. Pinayagan naman ako---" hindi ko na natuloy dahil binigay niya na 'yon sa kahera.

"Anyway, after the finals we'll go there. Hindi ba't may meeting din kayo ng mga pinsan mo to talk about your plans?" pinagpatuloy niya ang usapan.

"Yes. My dad and other Titos were suspecting the barangay officials kaya tinanggal nila ang lahat. And guess what? Dion took the leadership!" sambit ko.

Kinuha niya na ang mga paperbags since marami na din akong hawak. May mga minuto na tumititig lang ako sa kaniya kasi namamangha lang talaga ako na siya ang kasama ko sa mga ganito.

I thought that the best part of relationship was kissing then turned into sex but this moments with him made me realize that the best part of relationship is when you both having a serious and heart to heart conversation. Yung wala kayong pake sa ingay at ang tanging pinakikinggan n'yo lang ay ang isa't isa.

He laughed. "Nasabi nga ni Jorie noong kinumusta ko sila," banggit niya.

Pumasok naman kami sa isang vintage clothing store. Pero sa kaniya ako tumingin nang pumasok kami.

"Jorie? Why? Magkaibigan sila ni Dion?" usisa ko.

Hindi katulad kanina na ako lang ang hinahayaan niyang mamili, ngayon ay siya rin, namimili na. May nagustuhan siguro siyang damit.

He smirked. "Hindi lang magkaibigan. Well in short, they started as a tutor and student, then friends and finally in love to each other. Hindi lang ako makapaniwala..."

Ngumiwi ako. Imbes na pumili ng damit, sumunod nalang ako sa kaniya. "Bakit? Sana ba ikaw nalang ang nagustuhan ni Jorie at kayong dalawa nalang?" I said well not bitterly but it sounds like one.

Agad niya akong tinignan at ngumisi. "Why? Selos ka?"

"No. I don't mind. Siya ang nauna mong nagustuhan, sumunod lang ako..." sabi sabi ko.

"Siya nga ang nauna pero sa'yo naman ako magtatagal hanggang dulo..." he whispered.

I bit my lip to control my smirk. Lumapit siya sa akin. Kung wala lang kami sa public place, baka hinalikan niya na ang pisngi ko. Pero may kahihiyan din naman ang isang 'to kahit papaano kaya kinokontrol niya ang sarili sa pamamagitan ng pagkapit sa tshirt ko. Tinatawanan ko siya kapag ganoon.