Gekwetst (Flikken Maastricht)

Hoofdstuk 20 'Herinneringen'

Hallo lieve lieve lezers,

Ik wil mijn verontschuldigingen aanbieden, omdat ik jullie zo lang heb laten wachten op dit deel. Ik was een tijdje druk met andere dingen en ik heb ook veel geschreven aan andere verhalen. Dit verhaal heeft nog negen hoofdstukken en dan is het helaas afgelopen... Op de laatste twee hoofdstukken na heb ik het verhaal al helemaal afgeschreven, dus ik denk dat ik vanaf nu wel elke dag een deeltje kan posten. Voor vandaag een extra lang deel ^^
Als jullie niet meer precies weten waar m'n verhaal over gaat kunnen jullie het altijd opnieuw lezen :)

Ik hoop dat jullie me kunnen vergeven voor mijn lange afwezigheid.
Tips zijn altijd welkom en laat me weten wat jullie van dit deeltje vinden!

Veel liefs van Fleva_flikken

Vandaag is het weer maandag. Een nieuw begin van een nieuwe week.
Eigenlijk zie ik er niet heel erg tegenop om weer met Wolfs te werken. Het was gezellig geweest gisteravond. Misschien zouden we toch weer vrienden kunnen worden zoals vroeger. De zoen van gistermiddag probeer ik te vergeten.

Zodra ik op m'n bureaustoel neerplof moet ik alweer opstaan, omdat Wolfs en ik naar Verhoeven's kantoor worden geroepen. Ik hoop dat we een nieuwe zaak krijgen. Onze vorige zaak hadden we immers afgelopen zaterdag al opgelost. Als ik achter Floris aan het kantoor binnen loop, zie ik dat er nog twee mensen in het kantoor zitten. Een man en een vrouw.
De man is jong, een paar jaar jonger dan ikzelf waarschijnlijk. Hij heeft bruin haar, bruine ogen en een vriendelijk gezicht.
De vrouw is ouder, waarschijnlijk al begin vijftig. Ze draagt haar grijze haar in een knotje en kijkt streng.
Vragend kijk ik naar Verhoeven.
"Wolfs, Van Dongen, dit zijn jullie nieuwe collega's. Overgeplaatst vanuit Amsterdam. Van Dongen, jij hebt aangegeven dat je een andere partner wilt voor persoonlijke redenen. Daarom haal ik jullie uit elkaar, ondanks jullie goede samenwerking."
Ik ben even nogal verbaasd; ik was alweer bijna vergeten dat ik dat tegen Verhoeven had gezegd vorige week. Eigenlijk hoef ik helemaal niet meer zo nodig een nieuwe partner...
Het is beter, zeg ik tegen mezelf. Het is waarschijnlijk beter dat je Wolfs niet meer de hele tijd ziet. Al heb ik totaal geen zin in opnieuw een nieuwe partner en al helemaal niet in zo'n jonkie die je alles nog moet leren, want dat ik word gekoppeld aan de jonge man met het bruine haar is wel duidelijk.
"Van Dongen, dit is Alex Koning, jouw nieuwe partner," zegt Verhoeven, wijzend naar de man. Alex geeft me een hand en ik schud hem nog steeds een beetje ongelovig.
"En dit is Lianne Willemsen, jouw nieuwe partner, Wolfs."
Ook Wolfs schudt braaf de hand van zijn nieuwe partner.
"Koning en Willemsen zijn nieuw hier dus laat ze een beetje zien hoe alles werkt en zo, oké?"
Wolfs en ik knikken.
"Mooi zo, ik heb op dit moment nog geen nieuwe zaken, dus jullie hebben alle tijd."
We lopen het kantoortje uit met z'n vieren en ik merk dat Wolfs oogcontact met me probeert te maken. Ik negeer het echter en doe net alsof ik hem niet zie. Ik loop naar m'n bureau toe en m'n nieuwe partner komt naast me zitten.
"Hé, ik ben dus Alex."
"Ja hoi, Verhoeven had je net al voorgesteld."
"Weet ik." Alex grijnst. "Werk jij al lang hier?"
Ik schud mijn hoofd. "Ik werk hier ook pas net, pas een week."
"Oh, dat is ook lekker onhandig dan."
Ik knik een beetje, totaal ongeïnteresseerd in dit gesprek.
"Waar kom jij vandaan?" vraagt hij door.
Ik zucht. "Maastricht."
"Zo zo, helemaal uit het zuiden dus," grijnst hij opnieuw.
Ik rol met m'n ogen. Wat een irritante vent zeg.
"Waarom ben je overgeplaatst?"
Ik krijg heel erg zin om hem te slaan. Waarom moet hij zo ontzettend geïnteresseerd doen?
"Ik wilde graag verhuizen naar een andere stad en mijn baas zei dat ze in Arnhem nog mensen nodig hadden."
Voordat hij door kan vragen waarom ik weg wilde uit Maastricht sta ik op en loop ik richting de verhoorkamers. Als ik merk dat hij me niet volgt, blijf ik staan en draai ik me om.
"Kom je nog?" vraag ik Alex. "Dan zal ik je laten zien hoe het hier werkt."
Ik heb totaal geen zin om hem een rondleiding of zoiets te geven, maar ik weet dat dat wel de bedoeling is.
Alex knikt en loopt achter me aan. Ik word nu al gek van deze man.