But when my dad asks..

Proloog.

"Hallo? HALLO!?" April loopt het gebouw wat ze haar huis noemt in. De voordeur stond al open. Ze kijkt rond. Overal ligt glas, meubels, bloed, meer glas, boeken, speelgoed, foto's, bestek, sieraden, geld. April sluipt zo stil mogelijk naar de woonkamer, daar ziet het er hetzelfde uit. Ook in de keuken en in de slaapkamer. Een enorme puin met veel bloed. Er zal iets als een gevecht plaats gevonden hebben. Ze hoort de wind uit de kamer naast haar komen. De badkamer. Ze loopt naar binnen en ziet een zwarte gedaante net uit het raam verdwijnen. Als ze de schok van de zwarte gedaante heeft verwerkt, kan ze pas de rest van de badkamer bestuderen. Bloed, veel bloed, een mes, een lijk. April begint te gillen. Het boeit haar niet meer wie haar hoort. Ze grist haar telefoon tevoorschijn en toetst 112 in. "HELP!" Gilt ze door de hoorn en ze vertelt het verhaal en daarna hurkt ze neer langs het lijk. Ze wil huilen, maar ze kan het niet. Ze heeft geen tranen. Ze heeft geen pijn. Het enige wat ze voelt is haat. Enorme haat voor de dader, diep van binnen voelt ze woede opborrelen. Ze moet en zal de dader te pakken krijgen en wraak nemen. Hij zal betalen voor wat hij gedaan heeft.

Na ongeveer tien minuten hurkt een vrouw naast haar neer. Ze is vanmiddelbare leeftijd en werkt bij de politie, dat ziet April aan badge. April kijkt haar aan en staat zelfverzekerd op. De vrouw begeleid haar naar de politiewagen en verdwijnt dan weer het huis in.

April kijkt naar buiten via het raam in de politie auto. Ze zit hier al minstens twee uur. Hoelang moet ze niet wachten tot ze weg mag. Of tot ze DNA of iets dergelijks gevonden hebben. Opeens ziet ze haar vader. Ze gooit de deur van de politiewagen open en springt eruit. Ze rent naar haar vader en begint al haar woede op hem te uiten. Alles van de laatste paar uur komt naar boven. Nu pas komen de tranen en het besef dat ze haar moeder nooit meer in levende lijven kan zien. Haar moeder is vermoord. Haar vader trekt April tegen zich aan en fluistert kalmerende woorden. "Het komt goed, April, het komt goed."