But when my dad asks..

9.

Even een stukje van vorige keer;
De laatste tijd doet Finn vreemd. Eigenlijk sinds die avond dat Duke en ik gekust hebben. Hij doet minder vrolijk tegen me, begroet me niet meer en hij voelt niet meer aan als mijn beste vriend. Ik besluit om na school hem en Lotte te bezoeken. Lotte weet vast wel wat er aan de hand is. Hoop ik tenminste.. Ik wil mijn beste vriend namelijk niet kwijt..

Verder met het verhaal:
Ik kom aan bij Lotte's slaapkamer, in de hoop dat ze hier is. Ik klop, zoals gewoonlijk, drie keer op de deur. Binnen een paar seconde vliegt de deur open en voel ik twee armen om me heen. Ik grinnik. Hier zal ik nooit aan wennen en dat is precies wat zo leuk is aan Lotte. Ze is zo onvoorspelbaar. "Hey girl!" Zegt ze, je kunt het geen zeggen noemen eigenlijk. Eerder gilt ze. Ik kijk haar lachend aan. "Hey." Zeg ik. "Kunnen we even praten. Het gaat over Finn." Mompel ik er snel achter aan. Ze kijkt verrasst en neemt me meteen mee naar binnen. "Komt goed uit. Praat gezellig met elkaar. Ik ga naar Tom." Giechelt ze en neemt haar sleutel en vertrekt. Ze laat mij, en Finn, ongemakkelijk achter.

Ik ga naast hem op bed zitten. Ik kijk even naar Finn, die geen aanstalte maakt om te beginnen met praten. Als we na een paar minuten nogsteeds zo zitten besluit ik maar met de deur in huis te vallen. "Heb ik iets fout gedaan?" Hij schud zijn hoofd. "Nee." Zegt hij kortaf. "Waarom doe je dan zo?" "Ik weet het niet, April. Sinds die avond in de disco.. ik weet het niet meer." Vragend kijk ik hem aan. "Wat bedoel je? Je weet dat je me alles kunt vertellen, hé?" Hij knikt. "Dat weet ik maar, Duke en jij? Jij en Duke? Ik weet het niet. Ik heb die gast nooit gemogen, en nu kust mijn beste vriendin met hem." Hij speelt met zijn shirt. Ik knik. "Ik snap dat het moeilijk is. Ik kom in jullie vriendengroep en haal mensen in de vriendengroep die jullie helemaal niet willen." Ik bijt op mijn lip. "Finn... het spijt me." Mompel ik. Finn knikt en slaat een arm om me heen. "Mij ook A. Mij ook." Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst. Het voelt vertrouwd. "Je geeft me gewoon zo'n goed gevoel en dat gevoel geeft Duke me ook. Alleen anders. Met jou kan ik knuffelen, ik kan alles kwijt en ik kan altijd bij je uithuilen. En Duke, hij fleurt me op. Hij gooit alle ellende van me af en laat me lachen." Zeg ik. Niet dat ik bij jou niet kan lachen. Geen zorgen, Finn, ik heb altijd lol met je, maar als ik ergens mee zit is het Duke die een glimlach op mijn gezicht tovert en jij die me troost." Tijdens mijn verhaal zie ik Finn aandachtig luisteren en af en toe knikken. "Ik begrijp het, A." Hij drukt een kus op mijn hoofd. Het voelt goed op zo met Finn te zitten. Gewoon goed als vrienden. No way dat wij ooit daten.

Ik schaam me dood. Dat ik zolang niet gepost heb. Het spijt me zo, zo, zo erg! Ik heb jullie stiekem wel heel erg gemist en ik hoop dat ik onze relatie kan redden met dit hoofdstuk. Ik heb er erg mijn best op gedaan, en ik hoop dat jullie het leuk vinden.