15

184 12 1
                                    

Herhaling hoofdstuk 14;
"Gelukkig nieuwjaar, kleine." Zegt hij met een grote lach. "Jij ook." Zeg ik en wil een kus op zijn wang drukken, maar op dat moment draait zijn hoofd om...

Nieuw hoofdstuk;
Shit, kut, fuck. Dat was niet de bedoeling. De zoen flitst steeds door mijn hoofd. Nadat Duke en ik, opnieuw gekust hadden met oudejaarsavond zijn we beide bijna direct naar onze kamer vertrokken. We schrokken beide en sindsdien heb ik Duke niet meer gesproken. Het is inmiddels 10 Januari en alweer 10 dagen later. Ik mis hem, maar ik durf niet naar hem toe. Ik sta op van mijn bureaustoel en loop naar mijn kast. Daar pak ik een yogapants, een simpel hemd en sneakers. Dit doe ik snel aan en dan vertrek ik naar de gymzalen.

10 minuten later sta ik tegen een boksbal aan te slaan. Ik moet mijn kracht trainen. Ook mijn conditie moet beter worden. Na een half uurtje slaan besluit ik een half uurtje te rennen. Daarna sla ik weer een half uur tegen de bal en nog een half uur rennen. Daarna wandel ik terug naar mijn kamer.

Ik loop direct door naar de douche, draai de kraan open en kleed me uit. Ik stap onder de warme stralen van de douche en geniet. Ik hou echt van douchen. De plek waar ik het best kan nadenken is onder de douche. En als ik iets nodig doen moet, is het nadenken. Ik zucht zacht. Ik wil mijn Duke weer terug. Mijn beste vriend. Mijn maatje. Ik mis hem. Terwijl ik mijn lichaam inzeep besluit ik om na het douche langs zijn kamer te gaan.

Nadat ik een enorm lange douche genomen heb, me heb aangekleed en opgemaakt sta ik voor Duke's kamer. Ik haal diep adem en klopt. Al snel gaat de deur open en kijkt het verbaasde gezicht van Duke naar me. "April?" Vraagt hij. Ik kijk twijfelend naar de grond. "We moeten praten, Duke, ik mis je." Ik hef mijn hoofd en kijk hem aan. Hij knikt. "Ik jou ook, kleine." Hij grijnst breed en opent de deur verder voor me. Ik glip langs hem heen en neem een duik op zijn bed. Hij komt naast me liggen. "Het spijt me. Het spijt me dat ik je opnieuw kuste. Het spijt me dat we zolang niet gepraat hebben. Ik ben een watje. Een schijterd. Ik wilde je niet kwijt, waardoor ik je juist verloor." Zegt hij. Ik knik. "Het is niet jou schuld. Ik deed hetzelfde."

Awhh. Ze zijn weer beste vriendjess. Maareh.. vinden jullie dat wel zo leuk? ;)

But when my dad asks..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu