21

182 14 2
                                    

Terugblik;
"Ik mis haar en ik kan er niet tegen dat ik niet weet wat er met Tom gebeurd is." Finn komt naast me zitten. Dat dacht ik al. Hij trekt me tegen zich aan en streelt mijn haar. "Het komt goed. Echt waar." Ik glimlach zwak. Finn is zo lief, een echte beste vriend.

Nieuw hoofdstuk;
Een weekje of twee later mag Tom het ziekenhuis weer uit. Veel is er in die weken niet gebeurd. Nu staan we allemaal buiten het ziekenhuis te wachten op Lotte en Tom. Duke komt naast me staan en legt zijn arm om mijn middel. Ook drukt hij een kus op mijn wang. Ik glimlach afwezig. Tom en Lotte komen naar buiten, eindelijk. Ik zucht weer. Gezamenlijk lopen we naar ons favoriete café.

Ik speel met een bier viltje. Iets klopt niet aan de hele situatie. Tom kan niet zomaar in het ziekenhuis belanden. Dat kan gewoon niet. Ik zucht weer en haal diep adem. "Ik moet gaan." Mompel ik en sta op. Iedereen kijkt me verbaast aan. "Wat is er, A?" Vraagt Lotte. Ik haal mijn schouders op. "Ik moet nog veel doen. Ik zie jullie vanavond in de kantine." Lotte fronst, maar knikt dan toch.

Aangekomen op mijn kamer laat ik me op bed vallen. Direct pak ik mijn mobiel en bel mijn vader. De telefoon gaat twee keer over voordat hij opneemt. Ik frons, dat was snel. "April?" "Hey pap. Er is iets raars gebeurt." "Ik weet het.." Ik frons alweer. "Hoe?" "Híj stuurde me een brief, waarin stond dat... Dat.. " "Pap?" "Dat hij eerst jou laat leiden door al je vrienden pijn te doen en daarna ons twee." Ik slik. Mijn handen vormen zich tot vuisten. Dit kan híj niet maken. Eerst mijn moeder. Dan mijn vrienden en dan ikzelf? Dit kan niet. Ik ga hier iets aan doen, al kost dit mijn leven. "April? Ben je daar nog?" "Uh ja. Pap, we moeten hier iets tegen doen." "Ja. Maar wat?" Ik zucht. Precies ja, wat. Hoe pak je iemand aan, waarvan je de naam en het uiterlijk niet van kent. Waar je niet van weet waar die persoon zit. Deze missie is onmogelijk, maar toch gaat hij slagen. Híj moet en zal boeten voor zijn daden. Híj komt hier niet levend uit. "Pap, ik denk dat ik weet wat we moeten doen. Ik organiseer een feest, voor de hele school. Hij zal komen wanneer hij niet opvalt, maar toch veel in een keer kan doen." Ik hoor mijn vader lachen. "Goed plan, schat. Ik boek wat geld naar je over en stuur een paar van mijn beste mannen. We laten hem boeten." Ik knik. I feel evil.

Hellooo. Hier ben ik weer. Ik ben dit boek aan het afronden. Ik denk dat er wel ng een deel 2 komt, maar dat weet ik niet zeker.

But when my dad asks..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu