But when my dad asks..

2.

De kamer deur vliegt open en ik zie een groot hemelbed in het midden van de kamer staan. Verder zie ik nog 2 deuren, een bureau en een kaptafel. De kamer is redelijk groot en zo te zien alleen van mij. Ik hoor de jongens achter me zacht 'wow' 'wauw' en 'haar ouders zijn vast rijk' zeggen. Ik grinnik. Ik gok dat mijn vader dit voor me geregeld heeft. Ik loop naar binnen en leg de gitaartas (met inhoud natuurlijk) op bed. "April, als je wilt kunnen we nu naar de kantine gaan. Er is namenlijk lunchpauze." Ik draai me om en knik. "Gooi de koffers maar ergens neer." Zeg ik met een glimlach. Als de jongens dat gedaan hebben sluit ik af en samen lopen we naar de kantine.

We komen aan in de kantine. Het is een grote hal met veel kinderen van verschillende leeftijden. De jongeste kinderen die ik zie zijn volgens mij rond de 12, de oudste zullen wel 18 zijn. Ik zie dat Tom naar een tafel loopt met jongens en meisjes gemixt. Hij slaat zijn armen rond een meisje en drukt een kus op haar wang. Siem en Jack lopen al snel ook naar die tafel. Ik kijk nieuwsgierig naar Finn. "Dat meisje bij Tom is Toms vriendin, Lotte. Ik denk dat je goed met haar kunt opschieten." Ik kijk naar het meisje. Het is een mooi meisje, lange blonde haren met een lichte krul. Haar huid is lichtbruin getint en ze is van gemiddelde lengte. "Ga je mee? Dan stel ik je voor." Ik knik en volg hem dan op de voet. "Hey guys, dit is April. Ze is nieuw bij ons en ik kom haar even voorstellen." Ik zet een lieve glimlach op mijn gezicht. Overal hoor ik opeens namen. "Rens." "Luc." "Lisette." "Miranda." "Enzo." "Dylan." "Peter." "Mathijs." "Dion." "June." "Kiki." "Lotte." En nog wel een paar meer. Finn schiet in de lach. "Jongens, rustig. Zoveel namen in een keer is onmogelijk." Ik grinnik en ga dan naast Tom en Lotte zitten. Meteen begint Lotte zich helemaal voor de stellen. Finn heeft gelijk. Ik denk dat ik haar wel ga mogen.

Finn gaat naast me zitten met een blad eten en tikt me aan. "Wil je ook wat?" Vraagt hij. Ik knik. "Waar moet ik dat halen?" "Zeg maar wat je wil, ik haal het voor je." Ik kijk even naar zijn eten. Het ziet er heerlijk uit. "Doe maar hetzelfde als jou." Finn knikt en staat op. Direct begint Lotte weer tegen me te praten. Ik grinnik en probeer antwoord de geven op de vragen en op de juiste momenten 'ja' of 'nee' te knikken, maar mijn gedachtes dwalen af naar mijn moeder. Ze is vermoord. Om wraak te nemen op mijn vader, een van de beste geheime agenten. Hij had een deel van een groep moordenaars gevangen genomen en het andere deel eiste die nu op. Toen mijn vader ze niet gaf vermoordde ze mijn moeder. En mij bijna. "April? APRIL!" Ik schrik op uit mijn gedachtes. "Huh wat?" "Luister je wel, April?" Ik kijk Lotte wazig aan. "Nee sorry,  ik dwaalde weg naar.." Nee ik ging niet moeder zeggen. Hier begin ik opnieuw. Ik ben niet het zielige meisje zonder moeder. Dat zijn er genoeg hier. "Vriendje. Hij maakt het uit toen ik hierheen moest." Mompel ik dan maar, en trek een zo zielig mogelijk gezicht. Lotte kijkt me beteuterd aan. "Wat een eikel." Gromt ze en kijkt dan naar Tom. "Gelukkig heb ik een geweldige vriend." Zegt ze lachend en drukt een kus op zijn mond.

Finn komt terug met een dienblad vol eten, speciaal voor mij. Als een hongerige leeuw die zijn prooi ziet kijk ik naar het dienblad. "Dankjewel!" Zeg ik lief en begin dan te eten. Ik probeer het netjes te doen, maar dat mislukt een beetje door de honger die ik heb.

Na de lunch loop ik samen met Finn naar mijn kamer. Hij wilt me beter leren kennen. Gewoon als vrienden. Lotte had hem natuurlijk alles verteld over mijn zogenaamde ex.