19

172 13 0
                                    

Vorig hoofdstuk;
Ik kijk naar Lotte. "Dadelijk wordt Finn boos!" Lotte trekt me in een knuffel. "Dat zal wel mee vallen. Hij zal ook blij voor je zijn, net als ik!"

Nieuw hoofdstuk;
Het is woensdagochtend 7 uur. Helemaal bezweet stap ik mijn kamer in. Ik heb net al een uur getraind en dadelijk moet ik naar school. Ik loop direct naar de badkamer waar ik me douche en aankleed. Daarna ga ik aan mijn kaptafel zitten en doe ik mijn make-up en haren. Om 7.45 loop ik, met mijn schooltas, naar beneden voor het ontbijt.

Aangekomen in de kantine zie ik dat mijn groep er nog niet is. Zachtjes zucht ik en loop dan maar naar de counter (A/N geen idee of dat klopt, maar bij mij op school het het deel waar je eten haalt de counter) om eten te halen. Al snel ligt mijn dienblad vol. Croissantje met jam, kaasbroodje, een glas water en een zacht broodje met hagelslag. Genietend kijk ik naar mijn dienblad.

Ik ga aan de lege tafel zitten, waar ik normaal met mijn vrienden zit. Wat gek dat ze er allemaal nog niet zijn. Zuchtend begin ik dan maar alleen te eten. Ik kijk rond of ik Duke of zijn vrienden zie, wat ook niet het geval is. Binnen 10 minuten is mijn eten op. Ik drink snel mijn glas melk op en vertrek naar school.

Daar aangekomen merk ik dat het pas 8 uur is. Ik mompel wat scheldwoorden en loop dan maar naar mijn kluisje, waar ik mijn onnodige boeken en jas in prop. Daarna pak ik mijn agenda en kijk of ik nog iets van huiswerk kan doen. Ik zucht als ik zie dat dit niet het geval is. Ik ga helemaal alleen op een stoel zitten en merk dat als de bel gaat er nog steeds niemand van mijn vrienden is. Ik krijg het idee dat ik iets ben vergeten.

Ik hoor mijn telefoon afgaan. Ik pak hem uit mijn zak en kijk op het schermpje. Inkomende oproep van Lotte. Snel neem ik op. "Godverdomme Lotte, waar is iedereen." Opeens hoor ik dat ze huilt. "T-t-tom. Hij l-l-ligt i-in het z-z-z-ziekenhuis." Stottert ze. Ik schrik, spring op en gris mijn schooltas van de grond. "Ik ben onderweg." Al snel stopt er een taxi. Ik zeg waar ik heen moet en bel Duke. "Chickaa. What's upp." Hoor ik. Ik frons. "Duke?" "Helloo! It's me." Hij schiet in de lach. Net als zijn vrienden. Ik zucht geïrriteerd. "Kun je naar het ziekenhuis komen?" Grom ik. "Ziekenhuis? Ik ben helemaal niet ziek?" Lacht Duke. "Laat maar." Roep ik boos en hang op.

Ik betaal de taxichauffeur en sprint het ziekenhuis in. "Tom." Zeg ik gehaast tegen de vrouw aan de computer. "Tom wie?" "Tom ehh. Weet ik niet. Hij is vanmorgen hierheen gebracht. Zijn vriendin Lotte belde me net op." "April!" Hoor ik aan de andere kant. Lotte vliegt me om mijn hals. "April." Snikt ze. "Wat moet ik zonder Tom. Wat als hij het niet haalt." Ze barst in een huilbui uit. "Shhh. Hij haalt het wel." Kalmeer ik haar. Ze lacht even. "Dankje, April. Je bent mijn beste vriendin."

Newnewnew. Tom in het ziekenhuis. Hmm wie zal dt gedaan hebben? Wat zal er gebeurt zijn?
Ik wil ook nog even mijn excuses aanbieden. Ik was helemaal vergeten dat ik nog een hoofdstuk klaar had staan.. Sorryyyy!

But when my dad asks..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu