But when my dad asks..

23

Last time;
Al snel zitten we met een bord eten voor ons neus voor tafel. "Eet smakelijk." Mompel ik tussen twee happen door. Duke knikt en slikt zijn hap door. "Jij ook." De vlinders in mijn buik blijven fladderen terwijl ik Duke bekijk. Hij is zo perfect.

New:
Inmiddels is het donderdag. De hele school is omgetoverd. Het ziet er overal prachtig uit. Het is nu vier uur in de middag. Ik ga zo samen met Lotte eten bij Subway. Daarna gaan we ons omkleden. Ik heb een simpele zwarte high waisted broek en een cropped top voor het feest gekocht. Daaronder doe ik matte zwarte pumps, zodat mijn outfit wel nog een beetje feestelijk is. In mijn clutch heb ik een paar ballerina's. Die passen daar precies samen met een zakmes en een geweer. In het 'high waisted' gedeelte van mijn broek zitten ook nog een paar wapens. Ik hoop echt dat ik goed genoeg voorbereid ben. Ik ben echt als de dood dat er iets met mijn schoolgenoten, leraren of vrienden gebeurd. Dan zou het mijn schuld zijn. Dat zou ik mezelf nooit vergeven.

Inmiddels zijn Lotte en ik aangekomen bij de Subway. Ik bestel een broodje gehaktbal en een cappuccino. Ik zoek een plaatsje en wacht op Lotte. Een paar minuten later ploft ze tegenover me neer. Ik grijp mijn broodje en begin genietend te eten. Ik hou zoveel van Subway. Lotte schiet in de lach als ze me zo ziet zitten. Ik trek een wenkbrauw op en eet rustig verder aan mijn, enorm lekkere, broodje. Lotte schudt nog even lachend haar hoofd en begint dan ook te eten.

Om zeven uur in de avond zijn Lotte en ik klaar met ons opmaken en omkleden. Duke, Tom, Finn en de rest van de groep zitten al bijna een half uur ongeduldig te wachten. "Sorry. " Mompel ik voordat ik mijn clutch oppak en de deur achter me sluit. Lotte giechelt. Ik zucht zacht. Ik ben bang voor de reactie van mijn vrienden als ze mij met een wapen zien. 

We komen aan in de prachtig versierde zaal. Ik loop direct naar de bar. Ik bestel een cola. Ik ga vanavond echt niet aan de alcohol, dan functioneer ik niet goed genoeg voor mijn wraak plan. Duke komt bij me staan. "A? Wat is er? Je bent gespannen en zenuwachtig." Ik bijt op mijn lip en pak zijn hand. Even twijfel ik. Kan ik deze hulp van hem vragen? Is het niet te gevaarlijk? Het moet. Ik moet weten dat de leerlingen en mijn vrienden in veiligheid worden gebracht en ik vertrouw niemand meer dan Duke. "Ik heb je hulp nodig." We komen aan bij de toiletten. "April. Vertel me nú wat er aan de hand is." Ik open mijn clutch en haal een pistool eruit. Duke kijkt verbaast. Zijn ogen lijken alsof ze eruit gaan ploppen. "Apr.." Ik kap hem af. "Mijn vader is een geheime agent en door zijn werk is mijn moeder vermoord. Diegene die mijn moeder heeft vermoord heeft het op mijn vriendengroep gericht. Het ongeluk met Tom? Geen ongeluk." Duke kijkt nog steeds verbaasd, wat ik niet gek vind. "Ik verwacht ze vanavond hier. Er zijn collega's van mijn vader hier, om me te helpen. " Duke knikt. "Ik hoop dat jij er voor kunt zorgen dat iedereen veilig het gebouw verlaat." Duke kijkt me aan. "En jou dan alleen laten met zo'n creep? Never." Antwoord hij direct. Ik zucht. "Er zijn collega's van pap hier. En ik heb goed getraind. Ik kan het." Duke zucht. "Oké. Ik leid ze naar buiten, maar ik kom direct terug zodra ze veilig zijn." Ik zucht. "Deal." Hij pakt het pistool en stopt het in zijn broekzak. Ik snap dat echt niet, hoe kunnen jongens zo'n grote zakken hebben.

Duke pakt mijn hand en we gaan terug naar de zaal. We sluiten aan bij onze vriendengroepen. Opeens gaan alle lichten en de muziek uit. "April. Waar ben je meid." Klinkt het door de boxen. Ik kijk Duke aan. "Vertrek nu." Ik druk een kus op zijn lippen. "April, ik hou van je." Ik knik. "Ik ook van jou." 

Vanaf dat moment gaat alles snel. Duke roept alle leerlingen bij elkaar terwijl ik mijn pumps uit schop en mijn ballerina's aan doe. Ik haal het pistool uit mijn broek, dat klinkt raar, maar er zit zo'n band onder waar wapens aanzitten. Ik laad het geweer en kijk rond. Duke knikt naar mij. Ik hoor een schot. "Fack." Mompel ik. Daarna hoor ik gegil. "April, kom toch eens naar voren." Klinkt het door de boxen. Zelfverzekerd loop ik naar voren. Iemand pakt me vast van achteren. Ik haal uit naar achteren. Ik hoor een kreun en draai me om. "Jíj?" "Ja, ik." Zegt de jongen sluw. "Blake.." Blake was mijn beste vriend, voordat ik hierheen verhuisde. "Maar, waarom? Wat heb ik ooit fout gedaan?" "Bij de verkeerde vader geboren worden. Door jóu vader is mijn moeder dood en mijn vader weet ik niet waar in welke gevangenis. Ik wil wraak op hoe hij mijn familie uit elkaar gerukt heeft. De enige manier om dat te doen, is zijn familie uit elkaar rukken." Ik richt mijn pistool op Blake. "Ach meisje, alsof je durft te schieten. "Ja, inderdaad. Alsof ik dat durf."

*Niet nagekeken! Mij wijzen op fouten is lief!*

Extra lang hoofdstukje, omdat het weer eens veeeel te lang heeft geduurd met updaten. Mijn inspiratie was gewoon helemaal weg. I am sorry. Ik heb ook de hele meivakantie geleerd voor mijn examens. Bahh.

Anywayss morgen ben ik jarig :D Niet dat iemand dat wat boeit ;') Ik heb zoveel vrienden main.

Ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstukje vonden :)

Bye. 

Vote/comment?