Dabi x Reader (Bnha x Reader)

Kahve aşkı

Beğenin lütfen 🔪

Duştan çıkmış, havlu ile saçlarımı kuruturken içerden sesler geldiğini duyunca Dabi'nin ne yaptığını merak edip banyodan çıktım.

Salona ilerlediğimde dış kapının önünde durduğunu gördüm.

"Nereye?"

Bana döndü, baştan aşağı beni süzdü ve geri gözlerime baktı. "İşim var."

Kaşlarımı çatarak havluyu saçımdan çektim, "Başına yine bela mı alacaksın?"

Omuz silkti, "Bilmem."

"Başına bela açmayı bırak, sonra seni kurtarıyorum."

Dudağı yana kıvrıldı, "Beni kurtarmak gibi bir zorunluluğun yok. Kendi isteğin ile kurtarıyorsun. Haksız mıyım?"

Dediği şeyde haklıydı, bir şey diyemedim ve sustum. Gülüşü daha da büyürken kapıya döndü.

Kapıyı açıp bir adım atınca omuz üstünden bana baktı. "Saçlarını kurut."

Ben daha cevap veremeden kapıyı arkasından kapatarak beni evde yalnız bıraktı.

Yaklaşık 2 dakika boş bir ifade ile kapıya baktım.

Saçlarını kurut demişti.

Neden bunu demişti?

Üşütmemden mi korkuyordu.

Kendi kendime güldüm, "Yok canım... Ne yapsın benim üşütüp üşütmememi?"

Elimdeki havluya baktım, bu havlu ile saçım tamamen kurumazdı.

Havluyu koltuğun üstüne bıraktım ve banyoya giderek saç kurutma makinesi ile saçımı kurutmaya başladım.

~~~~~~~~~~~~~~~

Saatler geçmişti ama Dabi hâlâ gelmemişti. Onu merak etmiyordum sadece ne işi olduğunu merak ediyordum.

Başına bela açarsa açardı. Bu neden benim umrumda olsun ki?

İç çekerek ayağa kalktım ve odama giderek üstümü değiştim. Mutfağa gelip dolaptan bir şişe kahve aldım ve ayakkabılarımı giyerek evden çıktım.

Kahveyi ortaokuldan beri çok seviyordum. İlk Akiro bana içtirmişti. Kendisi kolayı çok severdi, şu anki benim gibiydi. Sadece kahve yerine kola içerdi.

Tanrısal anlatım/ Geçmiş:

Etsuko başını sıraya yaslamış iç çekerek sınıfa girip çıkanlara bakıyordu. Öğle teneffüsüydü ve çok sıkılıyordu. Ayrıca Akiro'nun nerede olduğunu da bilmiyordu.

Birkaç dakika sonra Akiro sınıfa girince Etsuko hemen kafasını kaldırıp ona baktı. Akiro'nun elinde bir şişe vardı. Bunu ilk önce her zamanki gibi kola sansa da daha sonra kahve olduğunu fark etti.

"Kahve mi?" Gözlerini Akiro'ya çevirdi, kendisinin hemen yan sırasına oturmuş Etsuko'ya bakıyordu. "Sen kahve mi içiyorsun?"

Akiro omuz silkti ve bir yudum daha aldı, "Kola bitmiş, ben de kahve içeyim dedim."

Etsuko anlarcasına başını sallarken Akiro şişeyi ona uzattı. "İçsene, seversin."

"Emin misin? O tarz şeyleri çok sevmediğimi biliyorsun."

Akiro başını salladı, "Kahveyi seversin Etsuko, gerçekten." Elindeki şişeyi biraz daha uzattı. "Tadına bak hadi."

Akiro, Etsuko'yu en iyi tanıyan kişiydi. Etsuko bu yüzden Akiro'ya güvendi ve şişeyi eline alarak bir yudum aldı.

Kahve aşkı ise o zaman başladı.

"Hassiktir!"

Akiro gülümsedi ve başını sağa doğru eğdi, "Beğendin, değil mi?"

"Mükemmel bu!"

Akiro sıradan ayağa kalkarak bir adımda Etsuko'nun yanına ulaştı ve elini Etsuko'nun saçına koyarak okşadı. "Seveceğini biliyordum."

Etsuko başını sallayarak kahveyi içmeye devam etti. O sırada kahvenin Akiro'nun olduğu aklına gelince bir anda içmeyi bırakarak ona döndü.

Akiro, onun ne düşündüğünü anlamış gibi omuzunu silkti, "İç sen, sorun değil."