Istanbul'un incisi ♡+18♡

Bölüm 17

Merhabalar!💜 iyi okumalar 📜
Bu bölüm çok uzun olduğu için geç oldu.

Yazan yorumlarınızı okuyorum ama cevap vermek için hiç zamanım olmuyor hepinize teşekkür ederim 🤍

Ertesi sabah Serkan aşağı indiğinde, Eda zaten çalışma üniformasıyla yemek masasında oturuyordu.
            
"Harika olurdu, teşekkürler. Tam 7'de orada buluşuruz." - Eda'in adresi küçük bir not defterine yazdığını gördü.
            
"Günaydın komşu," dedi neşeyle telefonu kapattı. "Kahve?"
            
Eda Ona biraz döktü ve bir gülümseme ile ona bir bardak uzattı. Adet döneminde kadınlar huysuz olmamalı mı?
            
"Mutlu görünüyorsun," diye gözlemledi, onu aldı ve önünde oturdu.
            
"Mutluyum. Bugün üç evi ziyaret etmeyi ayarladım. İnternette gördüğüm fotoğraflar umut verici görünüyor, bu yüzden biraz şanslıysam, sadece birkaç gün içinde hayatından çıkacağım."
            
Bu yüzden yeni bir ev bulmaktansa ondan kurtulma ihtimalinden daha çok endişe duyuyordu.
            
"Bu harika," dedi abartılı bir heyecanla.
            
Kapı çalındı ve Güvenlik Görevlisi Serkan'ın yanına koyduğu gazete yığınını taşıyordu.
            
"Gazeteleriniz Serkan bey" diye kibarca söyledi.
            
"Eyvallah. Leyla'yı ofisten almak için arabayı getir. Benimle Kongre merkezinde buluşsun." - serkan'a gazeteyi açması ve bardağı dudaklarına getirmesi talimatını verdi.
            
"Yani her gün dışarıda yemek yiyor musun?"diye sordu Eda, zeytini çiğneyerek.
            
"Evet."
            
"Bu çok üzücü, pahalı bir şey değil."
            
"Bunu karşılayabilirim."
            
"Açık."
            
"Bana eski evini neden bu kadar aceleyle terk ettiğini hiç söylemedin. Fareyi gördüğün için mi?"
            
"Haha, çok komik," dedi sahte bir gülümsemeyle. "Melo'ya olanlardan sonra kendimi güvende hissetmediğim için ayrıldım."
            
Teknik olarak yalan söylemedi.
            
"Ve bu ucuz otel odasında yalnız başına güvende hissettin mi?"
            
"Daha güvenli," dedi omuz silkti.
            
Eda Saatine baktı ve bir tabak taşırken ayaklarına tırmandı. Lavaboda bıraktı ve ceketini giymek için geri döndü.
            
"Şimdi kaçmak zorundayız."
            
"Tamam, görüşürüz".
            
Serkan pencereye doğru yürüdü ve Eda'nın onu bekleyen takside oturmasını izledi.Tam olarak yoğun bir bölgede yaşamıyordu ve sabahın erken saatlerinde bir taksi bulmanın neredeyse imkansız olduğunu biliyordu. Ona kabul etmeyeceğini bildiği bir yolculuk sunmak yerine, adamlarına şirketten ayrılırken taksinin her zaman el altında olduğundan emin olmalarını emretti.
            
Serkan Sakalını oksadı. Eda'nın yanında olmak, ona dokunamamak gerçek bir işkenceydi. Yaptığı her şey onu delirtiyordu. Dün o dar kot pantolonla odasından çıktığında, yiyecek paketlerini yere indirmeyi ve onu mutfak masasına götürmeyi ciddi olarak düşündü.
            
Vücudu onun için özlem duyuyordu, bu yüzden sahip olduğu tek savunma mekanizması mesafeyi korumak, onunla mümkün olduğunca az zaman geçirmek ve ya iyileşeceğini ya da zamanla ona olan arzusunun ortadan kalkacağını umuyordu.

***************************************************************************

"Reklam hala bir çamaşır makinesi olduğunu söylüyor, görebilir miyim?" Edaya üçüncü evi gösteren tombul yaşlı bir kadına sordu.
            
"Ah, evet. Beni takip edin."dedi, küçük evden  çıkıp Merdivenleri ortak çamaşırhaneye çıktı.
            
"İşte, al... Diğer tüm kiracılarla paylaşıyor. Çok düzenli bir şekilde bir programda kullanıyorlar."
            
Ama çok hijyenik değil, zihinsel olarak Eda ekledi.
            
Yıpranmış arabaya baktı ve kendini zorla güldürdü. Çamaşır makinesi sadece gerekliydi. Stüdyoda ayrı ayrı kurulacak bir yer yoktu ve olsa bile, satın almayı göze alamazdı.
            
Kadına teşekkür etti ve serkan'ın evine taksiyle gitti.
            
Serkan Evde değildi ve Eda bugün geç saatlere kadar çalıştığını varsayıdı. Dün akşam yemeğinin kalıntılarını ısıtmak için doğrudan mutfağa gitti. Aceleyle yemek yedi ve hazırlanmak için odasına koştu, bölgeden bir gece kulübüne ulaşmanın ne kadar süreceğini merak etti. Son zamanlarda çok fazla taksiye bindi ve harcamalar bütçesine zarar verdi.
            
Garson üniformasına dönüştü ve makyajı bitirmek için büyük banyo aynasına gitti.
            
Serkan aynasının yansımasını görünce göz farı uygulamasını bitirdi . Serkan Hala takımdaydı, ama kravatını çıkardı ve beyaz gömleğinin iki üst düğmesini çıkardı.
            
kozmetik çantasından pembe ruj çıkarmadan önce birbirlerinin yansımasına uzun süre baktılar.
            
"Ziyaretler nasıl geçti? Bir şey bulabildin mi iyi?"diye sordu Serkan, arkasındaki duvara yaslandı.
            
"Henüz değil, ama endişelenme. "Üzerinde çalışıyorum " dedi ve ruj uygulamak için ağzını açtı.
            
Serkan Ellerini ceplerine soktu ve başını eğdi, onu yakından izledi. Eda odaklanmamaya çalıştı, ama onun varlığı ve ona bakma şekli çok dikkat dağıtıcıydı.
            
"İstediğin bir şey var mı?"diye sordu Eda  ona atıfta bulundu.
            
"Aslında evet, ama bunu kabul edeceğinden şüpheliyim," dedi Serkan Edanın dudaklarına bakıp orada kalıyordu.
            
"Serkan!"dedi Eda ve Serkan elini yanağına sarmak için kaldırdı, baş parmağı ağzının köşesini okşadı.
            
"Dinliyorum" Serkanın sesi tehlikeli derecede düşüktü.
            
"Ne yapıyorsun?"
            
"Rujuna hayranım"
            
Serkan dudaklarını Yaladı ve Eda da düştü.
Edanı anlaya biliyorum