Istanbul'un incisi ♡+18♡

Bölüm 22

Geç olduğu için özür dilerim bölümler biraz uzun oluyor ❤

Dikkat! 18 + içerik
            
Eda en kötüsünü ona getirdi, hiç şüphe yoktu, Serkan aynı gece eve dönerken düşündü. Farkında olmadığı zayıflıkları keşfetmeye zorladı ve asla yapmayacağına yemin ettiği şeyleri yapmaya zorladı.
            
Örneğin, bu gece olduğu gibi, işe dalmak ve onu kafasından atmak için sağlam bir niyetle eve gitti, ama kendini tekrar kavga edeceğini bilse bile, onu görmek için iyi bir bahane aramaya başladı. Keşke cüzdanını bir bahane olarak kullanabilseydi ... Sonunda önce ona gitmeye ve sonra bir bahane bulmaya karar verdi. Bunun için kendinden nefret etti, ama uzak kalamadı.
            
Serkan Sokağa geldiğinde, güvenlik görevlilerinden biri ona adresini göstermek için onunla tanıştı ve zaten bir ziyaretçisi olduğunu söyledi. Onunla birlikte bir barmenin kendi evi gibi kapıyı açtığını gördüğünde ona ne olduğunu bilmiyordu. Normalde asla şiddete başvurmazdı, ama konu Eda olduğunda, önce grev yapan ve sonra sorular soran bir mülk sahibi oldu.

***************************************************************************
Ertesi gün uyandıktan sonra Eda, Serkan'ın davranışına olan öfkesinin hala solmadığını keşfetti. Kahvaltı yaptı ve giyinmişti, aptal patronunun zavallı Volkana karşı barbarca tavrı için özür dilemek zorunda kaldığını hatırladı.
            
Hayal kırıklığı, karanlık kıyafetler ve koyu gözlüklü dört adamın işe giderken onu takip ettiğini fark ettiğinde yoğunlaştı. Serkan'ın daha önce de onu izlediğini biliyordu, ama bu onlardan birini ilk kez fark etti. Bu sabah çok açıktı, kıyafetleri ve gülünç bir miktar göze çarpıyordu.
            
Aniden durdu ve onlardan birine yöneldi.
            
"Beni takip etmeyi bırak," dedi ona.
            
Kollarını geçti ve yukarıdan aşağıya baktı. "Çok üzgünüm hanımefendi. Emirlerim bu."
            
Yüksek sesle iç çekti ve devam etti. Telefonunu buldu ve Mustafa'yı aradı.
            
"Günaydın Mustafa bey" dedi.
            
" Günaydın"
            
"Adamlarına beni takip etmeyi bırakmalarını söyler misin? Şimdi benimle işe geliyorlar."
            
"Evet, biliyorum, ama bunu yapamam, üzgünüm. Serkan bey bu hafta başında güvenliğinizi geri aldı ve iptal hakkında hiçbir şey söylemedi."
            
"Bu sadece komik. Güvenlik ekibine ihtiyacım yok."
            
"Üzgünüm Eda hanım ama sizi korumak için buradalar. Lütfen onların hayatını zorlaştırmayın."
            
Eda konuşmaya başladı, işe geldi ve zaten masada oturan Ceren'e Merhaba dedi.
            
"İşte al, şekil için Teşekkürler," Dedi plastik bir torba uzattı. "Onu almak için eve gitmek zorunda kaldığın için üzgünüm."
            
"Rica ederim tatlım. Kot pantolonunu giymene izin veremezdim."
            
"Biliyorum," dedi Eda, gözlerini hafifçe kapattı.
            
Ne Ceren ne de Melo'nun talihsiz macerası hakkında bir kelime bile söylemedi. Bunun yerine, anahtarlarını nasıl kaybettiğini ve yeni evinde kilitlendiğini anlatan bir hikaye yazdı, Ceren ona dairesinden ekstra bir anahtar vererek tepki gösterdi.
            
"İşte, al. Başka bir yerde tutkulu seks yaparken tekrar kilitlenirsen," dedi eda'nın şaşkın gülümsemesini tetikledi.
            
Öğle yemeği molası zamanı geldiğinde, Eda ona ik departmanındaki evrak işlerini halletmesi gerektiğini söyledi ve asansörü idari kata sıkıca tırmandı.
            
"Merhaba Eda," dedi Leyla onu gördükten sonra.
            
"Merhaba," diye kısaca cevap verdi. "Orada mı?"
            
"Evet, git" Asistanı sessiz ve hafif bir sesle yanıtladı.
            
Serkan Telefonda konuşuyordu soldan sağa bir sandalyede sallandı. Onu gördü, ama daha önce konuşmayı bitirmek için hiçbir girişimde bulunmadı.
            
"...Teklifler Eylül son tarihinden önce sunulmalıdır.."- dedi.
            
Eda kalçasına yapıştı ve parmaklarını sabırsız bir şekilde eline geçirdi.
            
"Öyle değil mi?"0