MECBUREN

1.BÖLÜM"SARI ZARF"

İnstagram:qeuunrabiajack0

"Hadi Adalet , okula geç kalıyorsun."

Annem söylenmeye devam ediyordu. Her zaman ki annem işte. Çantama defterimi yerleştirmeyi bitirip iki kolumdan geçirerek sırtıma aldım. Saçımı her zaman ki gibi at kuyruğu şeklinde bağlamış ve okul kıyafetim olan gri diz altı eteğim ile yarım kol beyaz tişörtümü giymiş bir şekilde odadan çıkarak hızlıca kapının önüne siyah , ayağıma küçülen ve serçe parmağıma baskı yapan ayakkabılarımı giymeye başladım.

Annem 10 yaşındaki kardeşimin kahvaltısını yapmaya zorlarken bir yandan da bana söylenmeye devam ediyordu.

"Sen anca okul çantanı sabah hazırla , okuluna git. Sonra eve gel , yemek ye. Ders çalışacağım bahanesiyle odana kapan. Melis denen o kızla konuşup telefonu meşgul et. Ben ne yapıyorum. Evi topluyorum , akşama kadar buna bakıyorum."

O sırada zorla yemeğini yemeye çalışan Dilara'yı bir eliyle göstermişti.

"Zaten bu çocuk değil , şeytan. Yemek yapmaya çalışıyorum. Evde de bir şey yok. Yaptıklarıma yemek bile denmez. Zaten senin bu son senen. Sonra oturacaksın dizimin dibinde. Bana yardım edeceksin."

Konu istemediğim yerlere gitmeye başlamıştı. Bu da onun keyfini yerine getiriyordu.

"Birkaç ay sonra hayırlısıyla 18'ine gireceksin. Hayırlı bir kısmet bulduk mu , bu cehennem bile yanından geçmeyecek olan yerden kurtulacağız."

Okula gitmeden sinirlerimi bozmuştu. Suratım iyice asılmıştı. Sanki evlenmeyi isteyen de kurtulmayı amaçlayan da ben değilmişte oymuş gibi davranıyor. Benim aklımda evlenmek değilde okumak var. Bu sene üniversiteyi kazanıp rahat bir nefes almak istiyorum. Annemin para söyleminden , babamın üç beş liranın hesabını yapmasından kurtulmak , ailemi bu durumdan kurtarmak istiyorum. Kardeşimin benim yaşamamı yaşamamasını , okul için harcama yaptığı zaman bunu durmadan suratına vurmamalarını , okumanın kötü değil hatta muhteşem bir şey olduğunu anlamalarını istiyorum. Ben okumak istiyorum. Okuyarak muhteşem yerlere gelip gururla yaşamak istiyorum.

"Artık okula gidebilir miyim anne ?"

Beni süzerek devam etti.

"Bir şey yemeyecek misin ? Aç aç mı gideceksin okula ?"

"Ben tokum."

Kapıyı açarak dışarıya çıktım. Kapıyı kapatmadan önce annemin sesini duydum.

"Aç bırakma kendini. Hadi dikkatli git. Geç de kalma sakın ha. Baban sonra bana kızıyor."

"Geç kalmam."

Kapıyı kapatarak Melis'in evine doğru yürümeye başladım. Melis'le aynı okuldaydık. Melis yan komşumuzdu. Annem pek sevmiyor ama iyi kızdır Melis. Bizim küçük gecekondularımızda beraber okula gidip beraber dönüyoruz. Hatta her yere Melis'le beraber gidip geliyoruz. Melis'in kapısını çalarak beklemeye başladım. Kapı hızla açıldı. Melis evden sinirli bir şekilde çıkarken şaşırarak ona baktım. Melis'in evinin önünden ayrılırken bakışımı anlamış olacak ki derin bir of çekti. Ağzının içinden sabır diliyordu.