TAMAMLANDI✔✔
《𝓙𝓮𝓷𝓶𝓲𝓷》
Göklere çıkıp uçalım,
Yıldızlarla kayıp dilek tutalım.
Sonra da Tutulan dileklerin arkasındaki umudu alıp,
Gerçekleşecekmiş gibi insanlara anlatalım.
Ama önce kaybolalım,
Birbirimizde uzunca kaybolalım....
❄🔥
Jenmin, Ros...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Satır arası yorum yaparsanız çok mutlu olurum =)
Yıldızı doldurup başlasak bölüme=)
Keyifli Okumalar ♡
"Sana sinirlenince kontrolü elinden kayıyor demiştim!"
"Kıza biraz destek olsaydın da kendince oluşturduğun eğitim sürecinde kontrol ettirmeyi öğretseydin o zaman!"
"Hah! Şimdi suçlu ben mi oldum? En başından bu lanet tılsımı koymasaydınız o halde hanım hanım!"
"Isıtıp ısıtıp önüme aynı şeyi koyup durma! Ben yerleştirmedim onun kalbine tılsımı. Ayrıca eğer bir kez daha işime karışıp bana laf atarsan seni ağaca çeviririm!"
"Hele bir dene, hele bir dene bak bakayım ağaç halimle üstüne oturmuyor muyum-"
"AYH!" dedim çığlık atarcasına onlara havada bakarken. Gözleri anında bana çevrilmişti. "Bir susun artık yeter! 3 gündür durmaksızın her yaptığım hatamda kavga ediyorsunuz. Suçlu benim, siz değil. Odaklanamıyorum işte!"
Bunun dememin ardından Jisoo unni boğazını temizledi ve saçlarını arkaya alırken sessizce, "Sen de hata aramaya gerek yok, sonuçta odaklanman zaman alacaktı. Bunu biliyorduk." demişti.
Nefesimi yorgunca verdim ve yere Solar'ın dediği yeni öğrettiği cümleleri kullanarak aşağıya indim. Kalkansız bir şekilde havalanıp inmeyi de öğrenmiştim ama neyce konuştuğumu bilmediğim için cümleleri doğru kuruyor muydum emin değildim.
Beni aşağıya indiren güce bakılırsa aksanın farklılığına takılmıyordu bu tılsım.
Bunu boş verip etrafa Solar ve Jisoo unni hala sessiz kalmışken bir göz atmıştım. Solar'dan aldığım dersimin üçüncü gününe giriş yapmıştık. Ve dövüş teknikleri ile birlikte tahmin ettiğimiz gibi bir kontrol dersleri de alıyordum ancak etraftaki kardan oklar ve insanın içinde kaybolmasına sebep olacak kar yığınları pekte iç açıcı bir durumda olmadığımın kanıtıydı.
Omuzlarım düştü. Odaklanma sorunum giderek artmıştı. İyiye değil, kötüye gidiyordum. Ve bu Park Jimin'in aklımdan ve kalbimden çıkmamasından kaynaklanıyordu. Reddedilmemi atlatamamıştım ama asıl üzüldüğüm onu 3 gündür görmemiş olmamdı.
Okula gelmiyordu, Lisa ve diğerleri nerede olduğunu bilmiyordu. Ya da bana söylemiyorlardı.
Onu ben mi kaçırmıştım yoksa o mu bazı şeylerden kaçmıştı anlayamıyordum. Ancak keşke hayata normal devam ettiğini görseydim demekten kendimi alamıyordum. Düzenini mi bozmuştum? Arkadaşlarıyla benim yüzümden mi 3 gündür iletişime geçmiyordu?
"Jennie tamam üzülmene gerek yok bunun için. Yolun daha çok başındayız, sinirlenince tılsımı krallar dahi yönetmekte zorluk çekerlerdi. Anormal değilsin bu konuda."
