TAMAMLANDI✔✔
《𝓙𝓮𝓷𝓶𝓲𝓷》
Göklere çıkıp uçalım,
Yıldızlarla kayıp dilek tutalım.
Sonra da Tutulan dileklerin arkasındaki umudu alıp,
Gerçekleşecekmiş gibi insanlara anlatalım.
Ama önce kaybolalım,
Birbirimizde uzunca kaybolalım....
❄🔥
Jenmin, Ros...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fotoğraftan asalet akıyor yalnız....
Yıldızı doldurup başlasak bölüme=)
Satır arası yorum yaparsanız çok mutlu olurum =)
Keyifli Okumalar ♡
Bir kaç gün sonra...
Bugün kendimi özgüvenli ve emin hissettiğim bir gündü.
Yıllar sonra ilk kez eldivensiz dışarı çıkmıştım. Oldukça sakindim. Ve yüzüm gülüyordu. Attığım her adımda sağa sola sallanan lacivert at kuyruğu yaptığım saçlarımdan yayılan şampuan kokusu ise Seul'ün egzoz kokusunu az çok engelliyordu.
Elbette bu ruh halimin nedeni tam şu anda boynumda ki şeyden kaynaklanıyordu.
Elim titrek bir nefes alırken salaş kazağımın içine sakladığım parlak kolyeye gitti. Lisa'nın Taehyung ile konuşması ve işleri yeniden yola koydukları -Taehyung evimden çıkmadan önce 10 kez falan eşeklik ettim diye özür dileyip durmayı neyse ki(!) unutmamıştı- günün ertesi sabahı Solar'a haber verip kolyeyi aramak için deponun oraya gitmiştim.
Kolye tam olarak o haritanın bahsettiği yerdeydi.
(flashback)
"O kolyeyi yüzyıllardır kimse aramadı ve bakmadı diyorum sana. Kazmayı bırak artık!"
Solar başımda dikilirken çarpıyla işaret edilen yeri kazmaya devam ediyordum. En sonunda Solar seslice ofladı ve kazmayı elimden aldı. Bakışlarım anında ona dönmüştü.
"Bak Jennie," dedi ilk kez gördüğüm sinirli bir yüz ifadesiyle, birazdan aynı hisleri paylaşacak gibiydik çünkü işime taş koyması gereksiz geliyordu. "bu kolyeyi ne kadar istediğini gözlerinden görebiliyorum ama kullanmanı istemiyorum. Ve eğitim koçun olarak izin vermiyorum."
Kaşlarım kalktı bir süre. "Pardon?" dedim alayla, elinden küreği çekip alırken. Zorlamadan vermişti. "Senin isteyip istememen neyi değiştirecek anlatsana biraz?" Hayatımın içine sıçmışlardı ve ben biraz kolaylık arayıp, en sonunda bulmuştum. Şimdi ise bu kolaylığı elde etmemi istemediğini söylemesi sadece tılsım için olan ilişkimizi zedeliyordu.
Ayrıca bu kitabı bana veren oydu!
Gözlerini devirdi ve bana doğru bir iki adım attı. Hiç hareket etmeden yerimde durdum. Benden daha çok şey bilmesine rağmen ondan korkmuyordum. Belki de tılsıma sahip olduğum içindi bilmiyordum.
"Çocukluk ediyorsun şu anda. O kolye kral Abel'e kolaylık sağladı doğru ama zararı da aynı faydanın yanında geldi. Hatta söylentilere göre göğsünde onu kullandığı için hep yaralar oluşmuş ve kalıcı izler kalmış."
