TAMAMLANDI✔✔
《𝓙𝓮𝓷𝓶𝓲𝓷》
Göklere çıkıp uçalım,
Yıldızlarla kayıp dilek tutalım.
Sonra da Tutulan dileklerin arkasındaki umudu alıp,
Gerçekleşecekmiş gibi insanlara anlatalım.
Ama önce kaybolalım,
Birbirimizde uzunca kaybolalım....
❄🔥
Jenmin, Ros...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Satır arası yorum yaparsanız çok mutlu olurum =)
Yıldızı doldurup başlasak bölüme=)
Keyifli Okumalar ♡
Elimde ki bir tabağı daha anneme verip tezgaha geri döndüm.
Oldukça sıradan bir pazar günü geçiriyordum.
Ailemle kahvaltımı yapmış, bahçemizle ilgilenip yeni sipariş ettiğimiz çilekleri ekmiş ve akşam yemeği saatinden sonra da çıkan bütün günün bulaşıklarını annemle halletmek için mutfağa geçmiştim. Babam ise şu anda iş yerinden acil bir proje kontrolü yollandığı için bize yardım edemiyordu.
"Jimin ile nasıl gidiyor bebeğim? Her şey yolunda mı?"
Annemin sorusu üstüne aklıma iki gün önce ki kolye olayı gelmişti. Onlara boynumun yandığını söylememiştim her ne kadar bir gün bunun olacağını bilseler bile. Veya mucizevi bir şekilde Jimin'e kolyesiz zarar vermediğimi de. Tanrım.. Ailemden bile bir sürü şey saklar olmuştum ama hiç bir kötü niyetim yoktu. Sadece artık benim için endişelenmelerini istemiyordum.
"Harika gidiyor anne," dedim daha fazla annemi yanıtsız bırakmamak için. "oldukça mutluyuz."
Gamzeleriyle gülümsedikten sonra ona yeniden uzattığım fincanı alıp bulaşık makinesine koydu. "Anladım kızım.."
Bir süre sessiz kaldığı için ben de bir şey söylemeyip kirli bulaşıkları verme işlemine devam ettirdim. Annem elimde ki son tencereyi alıp makineye koyduktan sonra içine tableti attı ve kapağı kapatıp bulaşık makinesini açtı.
Etrafta yapılacak başka bir şey var mı diye mutfağa bakındım. Sanırım yoktu-
"Seninle şöyle oturup konuşalım mı biraz Jennie?"
Kafamı anneme çevirip kaşlarımı kaldırdım merakla ve, "Olur?" dedim.
Annem mutfak kapısını kapattı ve masaya geçip oturdu. "Öncelikle şunu bilmelisin ki ben senin özel alanına hep saygı duymayı tercih eden bir anne oldum Jennie. Ama dün sizin Jisoo olan konuşmalarınıza istemeden kulak misafiri olmuş olabilirim."
"Ne?" dedim şaşkınca. Annem asla böyle bir şey yapmazdı ve istemeden dese de sesimizi duyup uzaklaşmak yerine yerinden ayrılmamıştı. Hala sessiz kalıp ona atarlı bir tepki vermemi beklese de ben şu an da ne konuştuğumuzu düşünüyordum ama biz dün bir çok şey konuşmuştuk?
"Ne duydun anne?"
Ellerimi tuttu ve hafifçe sıktı. Yıllar sonu bunu böyle rahat yapıyor olması garip hissettirmişti. "Jimin ile tanıştığımızda ona gerçekten çok ısındım ben Jennie ve ilişkinizi kesinlikle destekliyorum...Fakat.." Durdu ve dudaklarını yaladı eminsizlikle. Bense bunun devamında ne geleceğini tahmin etmeye çalışıyordum. "Jisoo ile konuşurken benim sırlarım mı yoksa onun sırları mı bizi en çok şaşırtır acaba dediğinde içime bir kurt düştü Jennie. Seninkiler gibi Jimin'in de mi sırları var yani?"
