အပိုင္း(၂)

2.6K 218 4
                                    

တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းၿပီးသန္မာတဲ့ ေ႐ွာင္ဟြား(ပန္းကေလး)

.........................

"ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခုဘယ္ကိုသြားေနၾကတာလဲ"

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာခရီးနွင္ၿပီးသည့္ေနာက္တြင္
လူငယ္က ေ႐ွာင္းက်န္႔ဖက္ကိုလွည့္၍ေမးလာသည္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔သည္ ​ေခါင္းကိုအနည္းငယ္ေမာ့လိုက္ရင္း လူငယ္ကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ တည္ၾကည္ေသာမ်က္ႏွာထားျဖင့္ပင္႐ွိျမဲအတိုင္း႐ွိေနခဲ့သည္။

"မသိဘူး"

ယင္းအေျဖစကားသံုးလံုးကိုၾကားၿပီးသည့္အခါ
လူငယ္ေလးသည္တံု႔ျပန္စကားမ႐ွာႏိုင္ေလာင္ေအာင္ဆြံံ ့အသြားခဲ့ရေတာ့သည္။

"ေဟး....သာ့ေကာ ခင္ဗ်ားကဘယ္သြားရမွန္းမသိဘဲကြၽန္ေတာ့ကိုေခၚလာတာေပါ့"

"မင္းပဲဇြတ္အတင္းလိုက္လာတာမဟုတ္ဘူးလား"

"အိုက္ယား....ငါဘာလို႔ဒီေလာက္ကံဆိုးရတာလဲ"

လူငယ္ကစိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့စြာညီးတြားၿပီး
အလြန္႐ွည္လ်ားေသာသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကို
ဟူးခနဲခ်လိုက္မိေတာ့သည္။

"ဒါဆိုလည္း ဘယ္ကိုသြားရမလဲဆိုတာကို ေခါင္းေအးေအးနဲ႔စဥ္းစားလို္က္ပါဦး။ကြၽန္ေတာ္ကထိုင္ၿပီးေစာင့္ေနပါမယ္ ဟုတ္ၿပီလား"

ေ႐ွာင္းက်န္႔သည္လည္း ေျခလွမ္းမ်ားကိုရပ္တန္႔လိုက္ရင္း ျမက္ခင္းျပင္ေပၚ၌ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ေနေသာလူငယ္အားတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္
ေ႐ွ႕တည့္တည့္သို႔ျပန္၍မ်က္ႏွာမူလိုက္သည္။

သူသည္ထိုက္ယန္ဓား႐ွည္ကိုအနည္းငယ္ပို၍
တင္းၾကပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားမိၿပီး ေ႐ွ႕ဆက္ဘာလုပ္ရမည္ကို ေတြးေတာမိသည္။
သူဤအရပ္ေဒသကိုေရာက္လာရျခင္းမွာ
မိစာၦမ်ားကိုႏွိမ္နင္းရန္သာျဖစ္ၿပီးယခုမူသူ၏တာဝန္မွာၿပီးေျမာက္ခဲ့ေလၿပီ။ယခုအေျခအေနအရ သူ႔တြင္ေရြးခ်ယ္စရာႏွစ္ခု႐ွိေနေလသည္။ပထမတစ္ခုမွာ
လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္အတိုင္းသူတာဝန္ၿပီးေျမာက္ေၾကာင္းကိုနန္လင္ၿမိဳ႕ကိုအစီရင္ခံစာေပးပို႔ၿပီး ေနာက္ထပ္ရလာမည့္ၫႊန္ၾကားခ်က္ကိုေစာင့္ေနရမည္။ဒုတိယတစ္ခုမွာမူ သူကိုယ္တိုင္နန္လင္ၿမိဳ႕သို႔သြားေရာက္ရမည္ျဖစ္သည္။ေ႐ွာင္းက်န့္သည္ ဒုတိယေရြးခ်ယ္မႈကို
ဘယ္ေသာအခါမွေရြးခ်ယ္မည္မဟုတ္ေခ်။

Too Late To Hold You (Completed)Where stories live. Discover now