အပိုင္း(၁၆)

1K 157 7
                                    

 ဂုဏ္အသေရႀကီးျမတ္လွေသာအိမ္ေ႐ွ႕စံမင္းသား

.............................

"ေဟ့!!ေဟ့!!ထစမ္း!!"

အက်ဥ္းခန္းအေစာင့္တစ္ေယာက္၏မရပ္မနားေခၚေနသံေၾကာင့္ လွဲအိပ္ေနေသာ ဝမ္ရိေပၚဟာ စိတ္အလိုမက်စြာျဖင့္ ထလာကာ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။

"အိုက္ယား.... ေဟ့လူ ျဖည္းျဖည္းသက္သာေျပာလို႔မရဘူးလား... ဘာေတြမ်ားအေရးႀကီးေနတာလဲ"

"မင္းနဲ႔အတူဒီအခန္းထဲမွာ႐ွိတဲ့ေနာက္တစ္ေယာက္ေရာ... ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ"

"ကြၽန္ေတာ္ဘယ္သိမလဲ"

"မင္းမသိဘူးဆိုတာဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ!!"

ဝမ္ရိေပၚကစိတ္မ႐ွည္စြာျဖင့္ စုပ္တစ္ခ်က္သပ္လိုက္ရင္း ျပန္ေျပာ၏။

"က်စ္... ကြၽန္ေတာ္ကတစ္ခ်ိန္လံုးသူမ်ားကိုလိုက္ၾကည့္ေနရမွာလား... ေစာင့္ၾကည့္ရမယ့္တာဝန္က ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕တာဝန္ေလ"

"မင္း!!"မိစာၦေကာင္ကမ်ား!!ငါလုပ္ရင္ေသေတာ့မယ္"

ထိုစဥ္ ေဘးမွအေစာင့္တစ္ေယာက္က အနားကပ္ကာခပ္တိုးတိုးျဖတ္ေျပာလိုက္၏။

"ေဟ့ေကာင္!!စစ္သူႀကီးဟုန္ရမ္ကမွာထားတယ္...
ဒီတစ္ေယာက္ကိုထိခိုက္ေအာင္မလုပ္နဲ႔တဲ့... ခ်ဴးစစ္သူႀကီးရဲ႕အမိန္႔ဆိုပဲ"

ထိုအခါမွသာ ႐ွဴး႐ွဴး႐ွဲ႐ွဲျဖစ္ေနေသာ အေစာင့္က
အနည္းငယ္ၿငိမ္က်သြားေတာ့သည္။
ဝမ္ရိေပၚကမူ ဘာကိုမွစိတ္မဝင္စားသည့္ပံုစံျဖင့္
လက္သည္းထိပ္ကေလးမ်ားကိုသာ တတိတိကိုက္ဖတ္ရင္း အလုပ္႐ႈပ္ေန၏။

႐ုတ္တရက္ အေစာင့္တစ္ေယာက္က အေျပးအလႊားေရာက္လာခဲ့ၿပီး ခပ္က်ယ္က်ယ္ေအာ္ေျပာလိုက္၏။

"သြားၿပီ... သြားၿပီ!!!"

အေစာင့္တစ္ေယာက္ကေမးလိုက္သည္။

"ဘာျဖစ္တာလဲ"

"အိမ္ေ႐ွ႕စံမင္းသား!!အိမ္ေ႐ွ႕စံမင္းသားက အခု
အက်ဥ္းေထာင္အေပါက္ဝမွာေရာက္ေနၿပီ"

ထိုစကားကိုၾကားသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ဝမ္ရိေပၚ၏ စိတ္မဝင္စားဟန္အျပဳအမူတို႔ဟာ ရပ္တန္႔သြားၿပီး ေခါင္းငံု႔ထားရာမွ အနည္းငယ္ေမာ့ၾကည့္လာ၏။
နက္ေမွာင္သည့္မဟူရာေရာင္မ်က္လံုးတို႔ဟာ စူး႐ွလ်က္ မ်က္ႏွာဖံုးေအာက္႐ွိမ်က္ႏွာမွာလည္း ေအးစက္တည္ၿငိမ္ေနခဲ့သည္။

Too Late To Hold You (Completed)Onde histórias criam vida. Descubra agora