Too Late To Hold You (Completed)

အပိုင္း(၃၄)

      (ေကြ႔ဟြားပန္းႏွင့္လေရာင္ငယ္)
.............................

ထ်န္႐ွန္းၿမိဳ႕၏ ညဥ့္ေကာင္းကင္ယံက ၿငိမ္ဆိတ္ျခင္းအလ်ဥ္းမ႐ွိ။ လူတို႔၏ ေၾကာက္လန္႔တၾကား ေအာ္ဟစ္ေျပးလႊားသံမ်ား၊ တိုက္ပြဲသံမ်ားႏွင့္ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း ျမင္ကြင္းမ်ားသာ
႐ွိေန၏။ ၾကည္စင္သည့္ လျပည့္ဝန္း၏ ေႏြးေထြးသည့္လေရာင္တို႔ ျဖာက်ေနသည့္ တဒဂၤေလးကိုပင္ ေမာ့ၾကည့္ခံစားမည့္သူမ႐ွိဘဲ ျပည့္ခါစ လမင္းဟာ ေမွာင္မိုက္သည့္ ေကာင္းကင္ယံဝယ္ အထီးက်န္စြာ ႐ွိေနေတာ့သည္။

ေအးစိမ့္ေသာ ေလျပည္တို႔ဟာ ညဥ့္ယံ၏ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ေလ်ွာက္ ျဖတ္တိုက္သြားခ်ိ္န္၌ ပိုးသားဝတ္ရံုစကေလးဟာလည္း တစ္ခ်က္လြင့္ခါသြားခဲ့ၿပီး သြယ္လ်ေသာလက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားထဲတြင္
ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ ပစၥည္းကေလးဟာလည္း
တလက္လက္ေတာက္ပသြားသေယာင္။

"ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီလိုအခ်ိန္ကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီေပါ့"

ေ႐ွာင္းခြၽမ္းသည္ တစ္ကိုယ္တည္း ေရရြတ္လိုက္ၿပီး လက္ထဲမွ လေရာင္ပန္းခ်ီကားရတနာကို ပို၍ တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ လေရာင္ပန္းခ်ီကားရတနာသည္ ဖန္ေဂၚလီသ႑ာန္လံုးဝန္းသည့္ပံုစံ႐ွိၿပီး ပင္လယ္ေရျပင္ကဲ့သို႔ျပာလဲ့ေသာ ျပာလဲ့ေသာ ရတနာတစ္မ်ိဳးပင္။ သို႔ေသာ္ ထိုမ်က္ႏွာျပင္အလႊာေအာက္တြင္ တစ္စံုတရာကိန္းေအာင္းေနဟန္ရၿပီး အမွန္စင္စစ္ လ်ိွ့ဝွက္ဆြဲငင္သည့္အေငြ႔အသက္မ်ား ဖံုးလႊမ္းထား၏။ ထိုရတနာေပၚသို႔ လသာေဆာင္ဝရံတာမွ ျဖာက်လာေသာ လေရာင္ျဖျဖ က်ေရာက္သြားခ်ိန္၌ ျပာလဲ့ေသာမ်က္ႏွာျပင္အလႊာသည္ တျဖည္းျဖည္း ၾကည္လင္လာၿပီး ကြယ္ကာထားသည့္ အတြင္းအလႊာက ပို၍ ထင္႐ွားလာေတာ့သည္။ လေရာင္ထင္ဟပ္သြားေသာ ရတနာ၏
အတြင္းဖက္မ်က္ႏွာျပင္ေပၚတြင္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္၏ပံုသ႑ာန္ဟာ တစ္စတစ္စ ပီျပင္လာ၏။
ေသခ်ာၾကည့္မိပါက ထိုဖန္ေဂၚလီသ႑ာန္ရတနာ၏ အတြင္းမ်က္ႏွာျပင္တြင္ ေရးဆြဲထားသည္က လေရာင္ျဖာေနသည့္္ေကာင္းကင္ယံႏွင့္လူသူ႐ွင္းလင္းေနသည့္ ေျမတလင္းတစ္ခုသာ။
႐ိုး႐ွင္း၏။ သို႔ေသာ္ တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ ထူးဆန္းေနျပန္သည္။