Borderline |jjk|

🔐1

Herkese merhaba💜💙
Keyifli okumalar🙉
Medya, hikayede geçen yeni ev♡
*bir önceki ev maalesef kullanılamıyor olduğu için yeni bir ev koydum ama olay örgüsü bir önceki videodaki yerde ki gibi♡
.
.

İstemediğim bir zaman diliminde zifiri karanlıktaki o dört duvar arasına hapsolmuştum.

Karanlığa gömülü olan gözlerimi usulca araladım. Başıma biri çekiçle vurmuş gibiydi, uğulduyor ve hareket etmemi zorlaştırıyordu. Bu hissi daha önce yaşamış olmam ve yine aynı şekilde şu an yaşıyor olmam ise beni deli ediyordu.

Yattığım tanıdık yer yatağından ağır ağır kalktım ve hemen çaprazımda kalan camdan ezberlediğim manzaraya kısa bir bakış attım.

"Yine mi..."

Artık saymayı bıraktığım kaçıncı kaçırılışımdı bu bilmiyordum. Asla akıllanmayan bir orospu çocuğuyla çocuk gibi uğraşmaktan ciddi anlamda yorulmuştum.

Küfürler savurarak sersemce ayağa kalktım. Dengemi sağlamakta zorlanıyordum çünkü yine başıma bir şey ile vurulmuştu ve beyin hücrelerim feleğini iyice şaşırmıştı. Zar zor ayakta durmayı başararak kirlenmiş üzerimi temizlediğim sırada duyduğum kapı kilidiyle histerik bir gülüş attım. Içeri hızla giren ve beşten sonra saymayı bıraktığım tahminen sekiz on kişi etrafımı çabucak sarmıştı.

"Bu sefer satın mı alındınız?" dedim gülerek. Sözlerime karşı anlamsızca birbirlerine bakarlarken derin bir iç çekmiştim. "Birini öldürmek için bekletmek yeni hobisi mi patronunuzun?" Bir daire oluşturmuş olan toplam on üç kişiye etrafımda dönerek kısaca baktım. Onlara hiçbir şey anlatmadığı o kadar belliydi ki. Üzücü olan yine sümük gibi duvara yapışacak olmalarıydı.

"Tabii, öldür emri almış olmalısınız. Odada kamera var mı? Son kez bir el sallamak istiyorum." dedim duvarları incelemeye başlayarak. Girintili çıkıntılı bölgeleri tespit ettikten sonra gözüme anında çarpan küçük kamerayla genişçe gülümsedim.

Etrafımı saran adamların arasındaki boşluktan geçerek kameraya doğru yaklaştım ve şirin bir gülümsemeden sonra güzel bir orta parmak çekerek kameraya geçirdiğim sert bir yumrukla bağlantıyı kestim.

Oluşan sessizlikle beraber duyduğum nefes alışverişlerine gülerek onlara döndüm. Kendilerinden emin bakışlarıyla bedenimi baştan aşağı süzerek gözleriyle taciz etmeye başlamaları sinirimin tavan yaptığı son hareket olmuştu.

Bana ilk bakan kişinin üzerine hızla yürüdüm ve iki parmağımı gözlerine yaklaştırmamla birlikte kapatmasıyla göz kapakları üzerinden canının acımasını umursamadan ezmeye başladım. Tabii elimden kurtulması uzun sürmemişti. Hemen ardından beklemeden hepsi ikişer şekilde saldırmaya başladı. Diz kapaklarına geçirdiğim sert bir tekmeyle yere düşürdüm ikisini. Arkamdan gelen ve boğazımı elindeki kemerle sarmak üzere olan pezevenkin kemerini tuttuğum gibi koluna sararak etrafımda çevirip gelen diğerlerine vurmasını sağlayarak hızla gözüme kestirdiğim girintili çıkıntılı duvara fırlattım bedenini.

Bu sefer üçerli olarak saldırmaya karar vermişler ve boşa savurmuşlardı yumruklarını. Tam o anı krize çevirerek birinin yüzüne sert bir yumruk kalan ikisinin de kollarını birbirine çevirerek tekmeyle bir köşeye fırlatmıştım. Sona kalan üç kişi ise teker teker ceplerinden jop bıçak ve ince bir ip çıkarmışlardı ve istemsizce gülmeme neden olmuştu.

"Korkmayın bu kadar." dedim dilimi yanağımın içine bastırırken. Hemen öne çıkan biri cüretkarca karşımda sözde heybetli duruşuyla beni korkutmak istercesine gerilmişti. Tam o an dizimle bacaklarının arasına sert bir diz atarak yüzüne de güzel bir kafa geçirip bedenini etkisiz hale getirdim. Diğer ikisi ise beklemeden elinde bıçak ve iple saldırmaya başlamıştı. İpin beni engellemesine izin vermeden hemen önce elindekini sallayarak bana yaklaşan o pezevenkin kolundan sıkıca kavradığım elindeki ipi bedenine sararak girintili çıkıntılı duvara fırlattım.