"Karar."
Hakimin sözlerine itaat eden kalabalık aynı anda ayağa kalktı. Genç kız, buğulu gözlerini silerek onlara ayak uydurup ayağa kalkarken artık ağlamaktan yorgun düşen bedenini ayakta tutmakta bir hayli zorlanıyordu.
"Lauren Moon, Güney Kore C...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şubat 2011 Tarih: 25.02.2011 Saat: 02:56
Gecenin bir körü sadece uykusunda huzuru bulmaya çalışan genç kız, aniden gelen gardiyanın gürültülü sesiyle uyanmak zorunda kalmıştı. Herkesin uyanması ve gardiyanın onları geri yatırmak için baskı yapmasıyla yeniden önüne döndü. Fakat anında arkasında biten gardiyanı hissettiğinde kaskatı kesilmişti.
"Müdürün odasına bekleniyorsun."
Sert bir tonla işittiği sözlere karşı aşağı yukarı salladı başını. Gerginlikle yataktan kalkıp gardiyanla birlikte kapıdan çıkmışlardı. Sadece adım seslerinin hakim olduğu koridorda sessizce ilerlerken müdürün odasına giden koridora dönmediklerini fark eden genç kız, adımlarını yavaşlattığında gardiyan sıkıca kolundan kavrayıp onu peşine sürükledi. Bir sürü merdiven inmeye başlamışlardı. Genç kız kolunu kurtarmaya çalışsa da neler olduğuna anlam veremiyordu. Zayıf bedeni oldukça güçsüzdü.
Bodrum kata inen merdivenlerin sonuna geldiklerinde gardiyanın itiklemesiyle yere düşmüştü. Etrafın karanlık olması önündeki varlığın yüzünü görmesini yeterince engelliyordu.
"Ah, ona nazik davranmanı söylemiştim." Oldukça derin bir ses tonuna sahip olan adamın sözlerini işiten genç kız kısa sürede tanımıştı o sesi. Içinde yanıp kül olmuş öfkesi gerçek anlamda can yakıyordu.
"Üzgünüm efendim."
Gardiyan usulca geriye çekilip bir köşede beklerken karanlık bodrum katın ışığı aniden açıldı. Etrafına bakan genç kız büyük su bidonlarının neden burada olduğunu kısa bir an sorgulasada son anda aklına gelen ihtimalle önündeki adama korkuyla döndü.
"Hoş geldin Lauren. Beni görmeyeli kaç gün oldu?" Laubali bir tavırla konuşan adama karşı tek kelime etmiyordu. Fakat öfkeyle bakıyordu yüzüne. Bunun hiçbir etkisi olmayacağını bilsede bir şey yapamıyordu.
"Kulağıma bir şeyler geldi." Adam hızla yerinden kalkıp sağa sola yürümeye başladı. Genç kız başına gelecekleri biliyordu ama konuşmuyor, korkudan hareket dahi edemiyordu.
"Öğrenmemen gereken bir bilgi öğrenmişsin. Doğru mu?" Sadece iki yana salladı başını. Bakışları başka yöne kayarken gardiyanların konuştuğu konuya kulak misafiri oluşu nasıl fark edilmişti bilmiyordu.
"Demek gardiyanlar yalan söylüyor. Öyle mi?" Teslim olmuşçasına aşağı yukarı salladı başını. Bu soruların sonunda buradan gitmeyeceğini çok iyi biliyordu genç kız ve bundan sonrası için başını sallamaktan fazlasını yapamazdı.
