"Karar."
Hakimin sözlerine itaat eden kalabalık aynı anda ayağa kalktı. Genç kız, buğulu gözlerini silerek onlara ayak uydurup ayağa kalkarken artık ağlamaktan yorgun düşen bedenini ayakta tutmakta bir hayli zorlanıyordu.
"Lauren Moon, Güney Kore C...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sadece yanılmayı bekleyen yanımın hayal kırıklığına uğrayışını göz göre göre izliyordum. Bunca yıldır üstünde durduğum, araştırdığım hatta bir zamanlar araştırmayı bıraktığım sitenin sahibiydi o. Bunu şu an öğrenmiş olmamı sağlayan da gelen o mesajdı.
"Bir daha sakın bunu deneme, duydun mu beni?!"
Işittiğim yüksek sesine karşı yüzüne tepkisizce baktım. Benden herhangi bir şey söylememi bekleyen bir ifadeyle bakıyordu yüzüme. "Duydun mu dedim?!" diye bağırırken acaba değişen ruh halini anlayışla karşılamalı mıydım?
Histerik bir gülüşle baktım yüzüne. "Avucuma düştün Bay Jeon." Gözlerimle üsten aşağı bedenini süzerken kollarımı rahat bir tavırla göğsümde birleştirdim. "Bence bundan sonra çok daha iyi ikili olacağız."
"Ne saçmalıyorsun sen ya?"
"Senin hakkında şu önemli gerçek-"
Aniden ağzımı örtmesiyle neye uğradığımı şaşırmış bir halde beni peşine, evimin arkasına doğru sürükledi. Birilerinin duymayı istemeyeceği bu gerçeği benim öğrenmiş olmamdan epey rahatsız olmuşa benziyordu. "Ne gördün?" Bedenimi sertçe duvara ittiğinde tam olarak dibimde durdu. Ardından arkasına kısaca bir göz atarak gözlerime öfkeyle baktı.
"Ne gördüysen anlat." Sakin çıkan öfkeli ses tonu gerçek anlamda ürpertici türdendi fakat bana pek sökmeyeceğini kendide çok iyi biliyordu. "Sahibi olduğun şeyi gördüm." O an gözlerini yumarak burnundan derin bir nefes solumuştu. Parmaklarıyla sardığı bileğimi hızla kendime çekerek bedenini geriye itikledim.
"Ne kadar daha saklamayı düşünüyordun?"
Bunca zaman nasıl görememiştim? Belkide onu araştırdığımı biliyordu ve beni aptal yerine koymuştu. "Öğrenmemen gerekiyordu..." dediğini işittim birden. Mırıltılı sesi afallamama neden olurken, "Kahretsin..." diyordu kendi kendine.
