Not: Bu ve bundan sonraki bölümler arasında kısa kısa zaman atlamaları var haberiniz olsun. Finale yaklaştığımız için bu şekilde olacak artık. Bu arada önceki bölüme bin yorum gelmemiş, adli işlemler başlatıldı.
Keyifli okumalar❤
"Okulu bıraksam mı acaba?"
Yanımda oturan kızın kendi kendine konuşmasıyla gözümü kitaptan alıp ona baktım. Ağlamaklı yüz ifadesiyle önündeki defterini karalıyordu. Ona baktığımı hissetmiş olacak ki, yeşil gözlerini bana çevirdi.
"Senin de canına tak etmedi mi?"
Kaşlarımı yukarı kaldırdım. Daha henüz birkaç aydır tıp okuyorduk ama canımdan bezmiş gibi hissediyordum. Üniversiteyle ilgili anladığım ilk şey, kesinlikle lise gibi olmadığıydı.
"Etti," dedim hocanın duymaması için sessizce. "Ama daha çok başındayız."
Yeşil gözlü kız oflayarak eliyle yüzünü sıvazlayıp kalemle topladığı saçlarından çıkan tutamları geriye attı. Onunla derslerimiz ortaktı ama hiç ismini sormak aklıma gelmemişti.
"Evleneceğim ben," dedi kendi kendine. Kararlı bakışlarını ders anlatan hocaya çevirdi. "Sevgilim nasıl olsa çalışıyor, mesleği elinde. En kötü koca parası yerim."
Kıkırdadım. Dedikleri bana Umut'u hatırlatmıştı. Gülümseyen dudaklarım düz bir çizgi hâlini alırken özlemle iç çektim. Okulum yaşadığımız yerden iki saat uzakta olduğu için buradaki yurtlarda kalıyordum. İki saatlik mesafe uzak değildi ama her gün, sabah akşam o yolları gitmek benim için çok büyük zaman kaybıydı. Zaten günümün çoğu okulda geçiyordu, fazladan dört saat harcasaydım bana ne ders çalışmaya ne de uyumaya zaman kalmayacaktı. Yurtta kaldığım için diğer herkesle görüşmek için sadece haftasonu kalıyordu. Zamanımız hep kısıtlıydı.
Bugün de cumaydı ve şansıma derslerim erken bitecekti. Eve dönmek için sabırsızlanıyordum.
"Dersimiz bitmiştir arkadaşlar, çıkabilirsiniz."
Nefesimi dışarı vererek ayağa kalktım ve hızlıca eşyalarımı topladım. İlk önce yurda gidip hazırladığım çantamı almam gerekiyordu, daha sonra yola çıkabilirdim.
"Bu arada ben Günce, daha önce tanışmamıştık."
Yeşil gözlü kızın uzattığı eliyle gülümseyerek ben de elimi uzattım.
"Deren bende, tanıştığıma memnun oldum."
Gülümsediğinde birlikte sınıftan çıktık. Cebimde titreyen telefonumla duraksayıp cebimden çıkardım ve mesaj atanın kim olduğuna baktım.
Elbette bu kişi Umut'tu.
Umut: Kaşların yay kirpiğin ok, vurduğunu öldürürsün
Geçme mescid kapılarından, çok namazlar böldürürsün. HAYIRLI CUMALAR🙏🤲🏻...
Deren: FMANDMSBDMSBDKSBKS
Deren: Hayırlı cumalar sevgilim
Umut: Bugün geliyorsun değil mi?
Umut: Lütfen yolda olduğunu söyle
Deren: Evett geliyorum, yarım saate yola çıkacağım
Umut: Oh sonunda
Umut: Sensizlikten ölecekmişim annem dedi
Umut: Öyle bir hastalığım varmış
Deren: Hmm :)
Deren: Tıpta öyle bir hastalık mı varmış?
Umut: Evet var ama o konuları daha görmedin sen
