Onun gözleri denizdi, bendim. Ama benim yeşil gözlerim onu çağrıştıran bir renge sahip değildi fakat kimsenin bilmediği bir şey vardı. Zamanında Haki takım elbisesiyle beni kendine hayran bırakan adam gözlerimin rengini hiç bu kadar farklı sevdirtme...
Yorumlarınızı ve Oylarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar 🌺
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Deniz öğlene doğru uyanmıştı. Etrafı kolaçan ettiğinde her yerin kapalı olduğunu fark etmişti. Odaları tek tek gezdiğinde ise Alpaslan'a ait hiçbir iz yoktu.
Mutfağa gittiğinde tezgahın temiz olduğunu gördü. Bulaşık makinesinin içinde dün yaptığı kahve fincanını görünce,
"İyi bari görgülü biriymiş. Dağ ayısından iyidir." Diyerek banyoya girdi.
Kapı pencere her yeri açıp evin havalanmasını sağladı ardından kahvaltılıkları çıkarıp kendine enfes bir sofra hazırladı. Kahvaltıya başladığında telefonunun çalmasıyla yerinden kalkıp salona geçti. Yastıkların arkasına ve kanepe kenarlarına elini sokarak bulmaya çalıştı.
"Nereye koydum ben bu telefonu." Diye sitem etti. Bakışlarını Tv ünitesinin üst rafına baktığında fosfor turunculu telefon kılıflı olan telefonunu fark etti.
Kimin aradığını baktığında bütün dünyası başına yıkıldı. Gözleri dolsa da telefonunu sessize alıp hiçbir şey olmamış gibi kendini kandırarak kahvaltısını yaptı.
Salona geçtiğinde aklını dağıtmak için televizyondan film açtı. İzlediği film yüzünden hüngür hüngür ağladıktan sonra yanaklarını tokatlayıp,
"Kendine gel! Bu film yaşadıklarınla ilgili bir şey değil." Diyerek yine kendini kandırmaya çalıştı. Bu yüzden sinirle televizyonu kapattıktan mutfağa geçip özel tarifli pastasını yapmaya başladı.
Bu kızın içinde bir Merve Aksak yatıyor. Umarım içine zehir katmaz.
Üç katlı bol krem şantili pastasını hazırladığında etrafı toparladı. Ardından pastayla beraber salona geçip sehpanın üstüne pastayı koydu. Ardından tabak, çatal ve bıçak getirip koltuğa yayıldı. Kafasını arkaya uzatıp yorgunluğunu hissetti. Kafasını kaldırdığında Tv ünitesini görmesiyle aklına Alpaslan geldi. Bakışları bir pastaya bir üniteye kaydı.
"Adam o kadar benim cefamı çekti. Teşekkür maiyetinde pastayı ona mı versem?" diye seslice düşündü.
"Ama dün kahve yaptım o yeterli bence." Deyip bıçağı eline alıp tam kesecekken,
"Olsun deniz o kadar yardım etti ama." Dedikten sonra hızla ayağa kalıp mutfağa girdi. Ne vardı bilmiyordu ama habere ona bulaşıp sinir edesi vardı. Bu sefer bunu pas geçmişti ve iyiliğin karşısında iyilik yapıp elinde pastayla karşı dairenin kapısına geçti. Zile bastığında bir adım geriye gidip bekledi.
Alpaslan kapıyı açtığında Deniz'i görmeyi beklemiyordu. Üstü başı dağınıktı hatta gözünü zor açıyordu.
"Sanırım seni uykundan ettim kusura bakma." Dedi çekinerek.
