Onun gözleri denizdi, bendim. Ama benim yeşil gözlerim onu çağrıştıran bir renge sahip değildi fakat kimsenin bilmediği bir şey vardı. Zamanında Haki takım elbisesiyle beni kendine hayran bırakan adam gözlerimin rengini hiç bu kadar farklı sevdirtme...
Umarım bu bölümde beni yalnız bırakmazsınız ve yorumlarda buluşuruz.
Keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Demet Deniz Deral
Okulda ki mesleğimin dördüncü gününde bir öğretmen nasıl olur? Heyecanlı, güleç, samimi gibi duyguları yaşar öyle değil mi? Ben öğrencilerime karşı her zaman sıcakkanlı ve güleç iken bu iş öğretmenler odasında, Müdürün odasında ya da öğrenci işlerindeyken hep soğuk ve mesafeli olmak zorundaydım.
Eski okulumda yaşadığım olay beni öyle bir derinden sarstı ki etkisi hiç bir zaman geçmeyecekmiş gibi geliyor ve içimdeki korku öyle hızlı büyüyordu ki yakında yalnız kalan yine ben olacaktım.
Ama burası farklıydı sanki. Ortam olarak mükemmel bir öğretmen kadromuz vardı. Onlarda benim gibi hepsi branşlarında en iyisi olmak için emek vermişlerdi.
Meslektaş olarak bakmak gerekirse de birçoğu evli ve çocuklu bu yüzden onlara az çok samimi davranabiliyordum. Fakat Alpaslan, Yunus ve Harun Hoca tehlikeliydi çünkü hepsi bekar ve ben onlardan olabildiğince uzak durmak durumundayım.
Tamam dediklerimden bir sürü anlam çıkarabilirsiniz buna lafım yok ama benim güvencem için bunları göz ardı edemezdim.
Hadi ikisi neyse bir şekilde ağzıma geleni söylerim de Alpaslan'ı kendimden nasıl uzak tutacağım?
Aynı yollardan yürüyoruz, aynı apartmanda oturuyoruz hatta karşılıklı dairelerde otururken genel olarak ortak yönümüz varken ben nasıl ondan uzak duracağım?
Neyse ki o adama şimdilik nefret ve öfke beslediğim için rahattım. Bahanelerim şimdiden hazır.
"Ee Deniz Hocam Alpaslan Bey ile nasıl tanıştınız?"
Allah'ım bir de bu çıktı başıma dedikodu ikilisinin radarına girmiştim.
"Öyle anlatılacak bir şey yok." Diye net bir şekilde konuyu kapatmak istedim.
"Öyle demeyin Demet Hocam, Banu Hoca az koşmadı peşinde ama Alpaslan Hocam çok şükür yüz vermedi. " Diye nefesini verip rahatladı Açelya.
"Banu Hoca derken müdür Yardımcısı mı?" Diye merakla sordum.
"Evet, Alpaslan Hoca'nın dikkatini çekmek için yapmadığı şey kalmadı. Hat-"
"Aralarındaki ilişki beni ilgilendirmiyor." Diye araya girip kendimi onlardan uzaklaştırdım.
"Ama şey bizim eski fizikçi vardı aşka inanmıyorum diye diye hayatının aşkını buldum kadın. Bi' biz bulamadık." Diye yakındır Açelya Hoca.
