Onun gözleri denizdi, bendim. Ama benim yeşil gözlerim onu çağrıştıran bir renge sahip değildi fakat kimsenin bilmediği bir şey vardı. Zamanında Haki takım elbisesiyle beni kendine hayran bırakan adam gözlerimin rengini hiç bu kadar farklı sevdirtme...
Kumsal sefamızdan sonra herkes evlere dağılmıştı. Kimsede hiç bir sorun çıkmamıştı. Yani ben öyle biliyorum. Her zamanki gibi okulda öğretmenler odasındaydım. Fakat herkes birbirleriyle sohbet etmek yerine telefonlara gömülmüşlerdi. Çünkü iki gün sonra Yunus Hoca'nın düğünü vardı. Yarın gece ise Yüsra'nın kına gecesi vardı.
"Sen kıyafet bakmıyor musun?" diyerek yanıma oturdu Alpaslan. Yine her zaman ki gibi yakışıklı çehresi, jilet gibi duran takım elbisesiyle çok güzeldi.
"Önceden hiç giymediğim bir elbisem var, onu giyeceğim." dedim ve kahvemden birkaç yudum aldım.
"Sen ne giyeceksin?"
"Bilmiyorum yani o kadar çok takımım var ki bir çoğu eskidi. Anlayacağın çok kararsızım." Ardından sıkıntılı bir nefes verdi Alpaslan.
"Yeni bir şey alacak mısın yoksa evdekilerden mi giyineceksin?"
"Yenisini almam gerek." dedi ve bana baktı.
"Beraber bakalım." dedim bir anda.
Nereden çıktı şimdi bu? Böyle bir şey hiç aklımda yoktu.
"Olur ama müsait mısın?" dedi minik bir heyecanla.
"Elbette, hatta kına gecesi için elbise almam gerek beraber alışveriş yaparız." dedim. Bir anda vazgeçemezdim. Hem hakikaten de yeni bir elbiseye ihtiyacım vardı.
"O zaman öğle yemeğinden sonra dersin yoksa gidelim."
"Olur, uyar bana." dedim ve gülümsedim. Ve zil çaldı.
🌺
Alışveriş merkezine geldiğimizde ilk önce Alpaslan'a takım elbise bakmaya başladık. Kıyafetlere bakarken bazen onun üstünde nasıl olur diye arada bir göz ucuyla ona bakıyordum. Ne beğenirsem beğeneyim geniş omuzları ve geniş gövdesiyle her halükarda çok yakışıklı ve çekici olacaktı.
