Onun gözleri denizdi, bendim. Ama benim yeşil gözlerim onu çağrıştıran bir renge sahip değildi fakat kimsenin bilmediği bir şey vardı. Zamanında Haki takım elbisesiyle beni kendine hayran bırakan adam gözlerimin rengini hiç bu kadar farklı sevdirtme...
O vahim geceden sonra ellerimde çiçeklerle evimize girebilmiştik. Alpaslan'ın ailesi çok sevimli, iyi niyetli, nezih insanlardı. Abimi ve beni hastaneye yetiştirdikleri için onlara minnettardık.
Ellerimdeki çiçekleri geçenlerde aldığım etnik vazonun içine koydum. Abimde toplantıya yetişmek için hızlıca hazırlanıyordu.
"Deniz ben gidiyorum." diye bağırıp evden ayrıldı. Ben de üstümü başımı değiştirip okula vardım. Açelya ve Rabia kahve içerek sınıflarına girerken onlara el sallayıp öğretmenler odasına girdim. Girdiğimde Ömer hoca koltukta çay içerek labtopundan bir şeylere bakıyordu.
"Günaydın Ömer hocam." diyerek çantamı masaya koydum ve karşısına oturdum. "Günaydın Hocam." diyerek laptoba odaklandı. Bu adam bu kadar dikkatli ne bakıyor olabilir ki? Yüzüme bile bakmamıştı. Masanın üstünden önceden doldurulmuş çay bardağını alıp karşısındaki koltuklardan birine oturdum.
"Çok önemli bir konu var herhalde bayağa odaklanmışsınız." dedim bir şeyler desin diye. "Evet, öyle." diyerek saliseler için de bana bakıp tekrardan işine döndü. "Yardım edebileceğim bir şeyse seve seve yardım edebilirim." dediğimde belini geriye atıp koltuğa yayıldı Ömer. Başını geriye atıp boynunu kütletti.
"Aslında, birine açılacağım ve bunu nasıl yaparım diye araştırma yapıyordum." dedi sıkıntılı sesiyle. "Bu çok güzel bir şey yani birini sevmek, değer vermek bunlar çok özel duygular." diyerek sevincimi belli ettim. Ardından devam ettim. "Ama, birini canından çok seviyorsan bunu ona belli ederek yapmalısın. Sen o kızı canından çok seviyor musun Ömer?" dediğimde gözleri parıldadı sankıi. "Çok seviyorum be Demet, özellikle hep yanımda, her anımda benimle oluyor ya çok aşığım be." diyerek sevdasını kısaca anlattı Ömer.
"Madem çok seviyorsun bunu araştırmana ne gerek var ki eline en sevdiği çiçekleri al ve söyle Ömer." diyerek gaz verdim ona.
"Emin misin yani beni arkadaşı olarak görüyor ayrıca olmazsa bile burada durabilir miyiz emin değilim."
"Aynı şehirde olsanız ne olucak ki?"
"Peki ya aynı okulda olsak ne olacak?" dediğinde kaşlarımı çattım. Aynı okul mu?
Ay yoksa ben miyim! Daha neler? Yok değilim ya, yok yok ben değilim.
