The photo girl with the boyband

12.

Pov: Jacky

Mijn koffers liggen weer opgeruimd nadat ik alles heb uitgepakt. Iedereen is gelijk hun spullen gaan uitpakken aangezien we hier toch wel een tijdje blijven. Ondertussen hebben Bradley, Parker en Noah een kamer uitgekozen nadat ze erachter kwamen dat al hun kamers gelijk zijn en alleen Sammy een grotere kamer heeft. Ik lig op bed met mijn ogen dicht te luisteren naar muziek wanneer er opeens een paar handen mij beginnen te kietelen en ik omhoog schiet. 'Noah' gil ik omdat hij degene is die mij kietelt. 'Stop' zeg ik lachend 'Waarom zou ik?' Noah is zo op mij gaan zitten waardoor ik vast zit en niet los kom. 'Ik stop pas als jij zegt waarom je tegen Sammy had gezegd welke kamer het beste was en niet tegen mij' zegt hij eigenwijs maar hij stopt wel even met kietelen zodat ik kan praten. 'Serieus kietel je mij daa' ik kan niet uitpraten omdat hij mij al weer begint te kietelen. In de deuropening staan de jongens met Hailey geamuseerd te kijken 'Help mij' probeer ik te gillen maar het komt er lachend uit. 'Sammy waarom heeft zij dat eigenlijk tegen jou gezegd?' hoor ik Parker vragen. Noah stopt met kietelen om Sammy aan te kijken. Hij wordt rood van alle ogen die hem nu aan kijken en waarschijnlijk omdat hij terug dacht aan hoe hij verbaasd stil stond nadat ik het gefluisterd had in zijn oor. 'Uhm' hoor ik hem mompelen 'Jongens ik heb het alleen gezegd omdat hij het vroeg en jullie al als een soort gekken het huis in gingen.' zeg ik waarna ik Noah van mij af probeer te krijgen. 'Dus het enige wat wij moesten doen was het vragen?' vraagt Noah verbaasd terwijl hij mij weer terug op mijn rug duwt. Ik knik 'Kan je nu van mij af gaan?' Noah gaat snel van mij af, waarschijnlijk was hij vergeten dat hoe hij op mij zat er best raar uitzag. 'Wat gaan we doen?' 'Film kijken?' stelt Hailey voor, iedereen knikt instemmend.

Pov: Sammy

We zijn film gaan kijken maar al gauw is Jacky naar boven gegaan om naar bed te gaan. 'Hailey, gaat Jacky altijd zo vroeg naar bed?' vraag ik wanneer Jacky weg is. 'Nee meestal is ze best hyper in de avond en dan kan ze niet slapen maar ik denk dat vandaag erg druk voor haar was.' ik knik begrijpend. Wanneer de film af is gelopen gaan we doen durf of de waarheid doen. 'Sammy doen durf of de waarheid?' 'Nee sorry maar ik heb er even geen zin meer in dus ga ik even rondlopen buiten' zeg ik verontschuldigend, ik was eigenlijk al een tijdje niet meer aan het opletten omdat mijn hoofd erg druk is. Ze knikken begrijpend 'Op de keukentafel liggen sleutels van het huis neem er 1 mee zodat je weer naar binnen kunt, doe voorzichtig' hoor ik Parker nog zeggen waarna ik naar de keuken ga en een sleutel pak. Achter het huis zie ik het strand waar ik heen loop en een tijdje rond loop. In de verte zie ik een schim bij de stenen staan en als ik dichterbij kom zie ik dat het Jacky is met haar camera die verderop op een statief staat. Vanaf achter sla ik mijn armen om haar middel waardoor ze een beetje opschrikt 'Rustig ik ben het' fluister ik in haar oor waardoor haar lichaam ontspant. 'Wat doe je hier?' vraagt ze 'Ik was aan het rondlopen om mijn hoofd leeg te maken en toen zag ik het strand en jouw. Ik dacht dat je naar bed was.' ze draait zich om in mijn armen. Als iemand ons nu zag zouden ze denken dat we een stel waren. 'Was ik ook maar het is volle maan en er is ook nog eens een supermaan en dan kan ik nooit goed slapen.' 'Dus toen dacht je laat ik maar helemaal alleen in het donker met een dure camera en statief op het strand foto's maken' 'Het klinkt inderdaad gevaarlijk maar dit is ons gedeelte van het strand dus mag er niemand komen' ik knik begrijpend. 'Wat is de rest aan het doen?' 'We waren eerst natuurlijk een film aan het kijken en na die film zijn we doen durf of de waarheid gaan doen' ze knikt begrijpend en draait zich weer om om naar de maan te kijken.
'Het is een mooie maan' fluister ik in haar oor, ik zie dat ze kippenvel krijgt en grinnik zacht waardoor ze mij een duwtje geeft. 'De maan is echt prachtig.' We staan zo een tijdje wanneer ik haar omdraai en haar aan kijk. 'Hoorde ik het nou goed dat jij nu al een bijnaam voor mij hebt' zeg ik wanneer ik haar iets naar achter duw waardoor ze tegen een rots komt te staan. 'Ja dat is waar' 'En waarom noem jij mij Sam?' zeg ik terwijl ik mijn arm tegen de rots zet. 'Ik vind jou meer een Sam dan een Sammy' zegt ze eigenwijs niet kijkend naar hoe dichtbij ik sta. 'O is dat zo' zeg ik terwijl ik haar hoofd naar mij toe draai, ze knik en hapt een beetje naar adem. Ik leun naar haar oor en fluister 'Misschien wil ik dat helemaal niet' ook al weet ze dondersgoed dat ik het alleen maar leuk vind. 'Maar als jij mij zo blijft noemen ga ik jouw ook bij een bijnaam noemen, maar ik ga je niet vertellen wat de bijnaam betekent daar mag je zelf achter komen' fluister ik nog steeds in haar oor maar ik ga wel weer terug om haar aan te kunnen kijken. Ze slikt en vraagt 'Wat is mijn bijnaam dan?' 'Luna' zegt ik met een diepe stem. De reden achter de bijnaam is de maan, maar als ze zo veel over de maan weet dan moet ze dit ook wel weten. Ik kijk even van haar ogen naar haar lippen maar ze heeft het al snel door en trekt mijn hoofd naar haar toe waardoor haar lippen die van mij raken. Ik schrik even omdat ik het niet verwacht had maar ga wel met haar mee. Ik voel haar vingers tussen mijn haren gaan terwijl ik mijn ene hand achter haar rug houd zodat ik haar naar mij toe duw en mijn andere hand bij haar nek. We proberen beide de overmacht te krijgen maar uiteindelijk lukt het mij waardoor ik haar met mijn heupen tegen de rots aan duw. Ze laat rustig los waardoor ik mijn hand op haar wang leg en mijn voorhoofd tegen die van haar houdt, zo ademen we rustig uit totdat ze iets probeert te zeggen. 'Lukt het?' grinnik ik 'Ik ben sprakeloos' fluistert ze waarna ik haar wangen rood zie worden. 'Ik wil dit eigenlijk niet zeggen want dit betekent niet dat ik het niets vond want het was echt fantastisch maar we kunnen dit niet zeggen tegen iemand totdat we zelf weten wat we willen' zeg ik zacht, ze knikt begrijpend 'Shit wat gaat mijn vader hiervan zeggen' zegt ze waarna ze gelijk begint te ijsberen. Ik pak haar vast zodat ze stopt 'We hebben genoeg tijd om dit allemaal uit te vogelen al helemaal voor je vader dus we gaan eerst rustig worden. Maar zodat je het weet ik vind het niet erg om dit vaker te doen tenminste tot je vader terug is. We houden dit nog wel verscholen voor de rest.' zeg ik om haar rustig te maken. Ze knikt en knuffelt mij 'Luna ik ga nu wel terug en ik denk dat het beter is als jij ook terug gaat voordat iemand gaat checken hoe het met je gaat.' zeg ik waarna ik afscheid van haar neem en haar een laatste kus geef op haar lippen en voorhoofd.