Undertale:Harabelerin Bekçisi Comics Çeviri (Artık Çevirmiyorum)

-57-

Perde Arkası:Azim (Bonus) 

Chara, evin içini özenle temizler ve gözlüklü insanı Muffet'in kuryelerinin alması için ön bahçede bırakır. Meraklı olsa da, Chara perdeleri kapatır, kendi sürecini çok fazla görmenin ona onları susturmak için başka bir neden vereceğinden endişe eder. Mor ruhun güvenli bir şekilde kontrol altına alınması ve zeminlerin silinmesiyle Chara, Asriel'in yatak odasına gider.

Neyse ki burada tek dağınıklık insana ait eşyalar ve etrafa saçılan yırtık defter kağıdı. Chara içini çekerek sayfaları toplamaya başladı. Yerel bitki yaşamının eskizleri, iddia edilen şifreli gözlemler hakkında notlar ve insan düşüncelerinin günlük kayıtları. Hepsi çöp.

Chara, Asriel'in yatağına yerleştirilmiş yırtık bir sayfa fark eder: büyük, ilmekli harflerle, etrafına küçük çiçekler çizilmiş cafcaflı bir başlığı vardır: "6 Şubat 2056 !!" yazıyor ve altında "Doğum günüm!"

Chara duraklar ve tekrar okur.

2056? Bu doğru olamaz.

Defterin kalıntılarını alır ve diğer sayfaları karıştırmaya başlarlar. Hepsi aynı yıla tarihlenir, en sonuncusu 21 Mart 2056'dır.

Chara, Asriel'in yatağına çöker, aklı tarihi anlamak için yarışıyordu. İnsan zamanda geriye mi yolculuk etti? Ya da belki bir şey yüzeydeki zaman çizelgesini alt üst etmişti. Yeraltı durgun kalırken insanları yıllarca geleceğe itmişti.

Hayır. Chara bu düşünceyi reddetmek için başını sallıyor. Bu geriye doğruydu. Burada bir şey zamanı berbat etmişti ve o bir şey onlar olmalıydı. Ölümle yüz yüze geldiğinden beri, Chara sürekli olarak zamanı geri çevirerek hatasız, utançtan ve pişmanlıktan arınmış bir hayat sağladı. Yeraltında zaman geri adım atarken, yüzeyde el değmeden ilerlemeye devam etmiş olmalı. Chara, yıllar boyunca ne kadar zaman kaybettiklerini asla sorgulamadı, ama şimdi şaşırtıcı gerçekle karşı karşıyaydı: yeniden denemeler ve düzeltmeler için neredeyse 30 yıl feda edilmişti.

Chara, sanki evrenin kurallarına karşı bir tür iğrençlik yapmışlar gibi bir suçluluk sancısı hissediyordu. Hayır, yanlış bir şey yapmamıştı. Tam tersi. Bu böyle olmalı - böyle olmalıydı-. Onların müdahalesi ile Chara, tüm ruhları toplayabilir ve canavarların kendi yaşamları boyunca özgürlüğünü sağlayabilirdi. Yeniden yüklemelerde agresif olmaları gerekecek, ancak 42 yüzey yılını sadece 13 yeraltı yılına sıkıştırdıklarını düşünürsek, üç ruh daha toplamak kolay olurdu.

Chara ayağa kalkar, şüpheleri onları bekleyen yüzeyle ilgili meraka dönüşür. Belgeleri bir kenara bırakıp mutfağa girer ve ruh kabını göz hizasına kaldırır.

"Ne dersin?" yüzünde alaycı bir gülümsemeyle soruyordu, "Kısa bir röportaj için sizi geri getireyim mi?"

Chara, sahte bir anlaşmayla başını sallamadan önce ruha yanıt vermesi için bir an verdi, "Ah evet, haklısın. Tüm bu temizliği geri almak yazık olur, değil mi?"

Keskin bir kahkaha atarak kutuyu geri bıraktı, ellerini saçlarının arasından geçirdi, "Sanırım sorularımı bir sonrakine saklamam gerekecek."

_Hatalarım varsa kusura bakmayın._