Brittany's POV
YEHEY! Today is our first monthsaryyyyyyy! God i feel blessed! I wake up early so that ma- fix ko na yung mga gamit na ginawa ko kahapon at kagabi! Yes! Puyat ako eh ano naman? Mapapalitan naman ito ng saya.
I checked my phone but there's no "Mahal" at the screen. Okay! Baka may surprise lang yan sakin :)
Nakaligo na ko at nagapply ng light makeup! For me to look presentable.
"Goodmorning Kuya" nakita ko si kuya sa mesa wala si Dad ngayon! Syempre bussiness matters.
"Brittany..." Malumay na sabi ni kuya
"Oh? Start your day with a big smile kuya. Ano ka ba? Nabuhay tayo para maging masaya. " Sabi ko sakanya!
Tumayo sya at niyakap akong mahigpit. Huh? What's the matter?
"K- Kuya? Is there something wrong?" Pero di nya ko sinagot. Kuya is acting so weird very weird!
"Brittany, ihanda mo ang sarili mo huh. Basta promise me what ever happened be strong "
He kissed my forehead, then he leave. I dont understand him. Kumain nalang ako para na din makapasok ako ngschool. Kinontsaba ko din ang iba kong classmates para sa surprise ko at kinausap ko na din si Krystler Ferico. Yung school president! Ang bait nya nga eh! Dahil, pumayag sya agad.
"Manong dito nalang" bumaba nako sa taxi as usual walang maghahatid sa akin! 5;45 pa lang kaya maaga pa.
Pumunta na ko sa room na pag gagawan ko ng surprise ko. Gumawa ako ng mga isang circular figure na gawa sa bond paper at nagpaint isa isa sa mga ito ng H A P P Y M O N T H S A R R Y M A H A L. Gamit ang black poster paint. Nilagyan ko ito ng kandila sa loob para na din maganda syang tignan pag madilim na.
"Debbie and Luigi, please pakisabi naman sa kanila na magready na sila" sial lang kasi ang may alam lahat ng dapat gawin. I trust them naman specially luigi. He knows alot about surprises!
"Okay na ba? Guys game na ba? " Tanong ko sa lahat!
"OO GAME NA KAME"
"So let's start?"
--
BINABASA MO ANG
When i got you
Teen FictionLeukemia. Mahirap,masakit, at higit sa lahat Mabigat. Paano kung ang buhay mo ay di kagaya ng buhay ng iba? Ng istorya ng iba? Paano kung una pa lang, alam mong may sakit ka na. At sa lahat ng to, hindi mo kayang harapin mag-isa. Hanggang sa dumati...
