"Debbie, sigurado ka ba? Baka naman, hindi mo kayanin no! Knowing you! Hindi ka mabubuhay ng wala ang saging ni Luigi." I laughed "oh, what I mean is Yung saging na laging binibili nya sayo."
Ilang linggo narin ang Nakaraan simula ng Umuwi kami. As of now ay nasa US pa si Luke, si Ate Tracey at kuya Dave naman ay inaayos na ang engagement party nila, next Night.
"No, No, No, Alam mo sabi nya sa akin? Hirap na hirap na sya. Pag nagke-crave ako nahihirapan daw syang hanapin yung gusto ko... he make me feel like I'm a waste of time to him." And she burst into tears. Mga buntis nga naman.
"Shhh, Si Luigi yon, mahal ka non! Hinding hindi ka pag-sasawaan noon. Ngayon pa na may, baby Girl ka na-kayo. "I smiled and wiped her tears. "Wag ka ng umiyak Debie."
"Mahal? If he really love me, bakit nya hinayaang ako nalang mag-isa nag pumunta dito? Bakit kinalimutan nya yung date ng Check up. Bakittt------"
"Maybe he has his own reason." Nakita ko naman sa Glass window ko ang mga kabarkada siguro ni Luigi sa labas ng office. Hayaan ko na syang umiyak. Iiyak din naman sya sa malalaman nya.
"Why are you smiling?"she asked and put her eyeballs up in the air.
"Ah--- na-Nothing. Naalala ko lang nung HS days, madalas sweet kayo ni Luigi." Pagpapalusot ko habang nag-aayos pa din ang mga lalaki.
"Eh, Yung sa Inyo ni Gabby. Naa'alala mo pa hm?" Napayuko naman ako. "Ade natahimik ka ngayon! Mga bwisit na lalaki walang ginawa kundi manakit ng damdamin ng Mga babae. Shit! Lalo na yung Luigi na yan! Iaadobo ko sya eh! Gr! Kainiss." Buti nalang pinayagan ng management ng ospital na gawin nya to. 15 minutes lang naman.
"Bakit ka ba ngiti ng ngiti? Nag-e'emo ako tapos parang ang saya saya mo pa, OHMYGOD. Im alone." Sigaw nya pa. Kumaway si Luigi na sya namang nakakuha ng Atensyon ko, nag-okay sign na sya.
"Debbie, nararamdaman kong Mahal na mahal ka talaga nya. So that I will let him to do this, i mean. Hinayaan ko lang syang paiyakin ka. " I smiled. Kumunot naman ang Noo nya. "Tss. Gusto lang talaga kitang umiyak kase last nayan."
"D'you mean, gusto mo na akong mamatay?" Confused nyang tanong. Tumango ako at lalong kumunot ang noo nya. "Brittany.... What the heck is happening to you? Bakit siansabi mo sa akin yan? Bak--"
"Last na lingon mo na. Lumingon ka na hanggat may chance ka pa." I love this game. Pero syempre kailangan alam ko pa din kung hanggang saan to.
"Brittany..."
"I'll count. 1......"
"Brittany..."
"2......"
"Ohmygod."
"Okay three. Mamatay ka na ngayon." Itinalikod ko sya at iniharap kung nasaan sila luigi.
"Mamamatay ka ngayon.... Sa kilig. Congratulations Debbie. Best wishes!" I kissed her cheeks. Nakaawang pa din ang labi nya havang nakatingin kay luigi at sa barkada nito.
WILL YOU BE MY FOREVER DEBBIE.
At doon ay unti unting pumasok sila Luigi sa office ko.
"Ohmygosh, Luigi." Yun nalamang ang nasabi nya.
"Will you be my.... Cinderella?"
Lahat naman kami ay humiyaw dahil na rin sa kilig. Ang mga kabarkada ni Luigi ay may dalang banana bread, banana pudding, banana smoothie, banana split, banana sandwiches. At marami pang iba.
"NO." Napatingin kami kay Debbie. "Pagkatapos mo kong sabihan ng kung ano ano! Walang hiya ka! Ugh! Malupit ka din hano? Sipain kita dyan ng makarating ka sa Outer space eh. Langya.--"
Nagulat kami dahil bigla syang kiniss ni Luigi. A deep kiss.
"Aayaw pa?" Tanong naman ni Luigi.
"Oo na sige na, pasalamat ka! Gago! Kung di mo lang ako inanakan. Di kita pagtitiisan. Cimderella Cinderella tss."
BINABASA MO ANG
When i got you
TeenfikceLeukemia. Mahirap,masakit, at higit sa lahat Mabigat. Paano kung ang buhay mo ay di kagaya ng buhay ng iba? Ng istorya ng iba? Paano kung una pa lang, alam mong may sakit ka na. At sa lahat ng to, hindi mo kayang harapin mag-isa. Hanggang sa dumati...