Please read my other story. At the screen. Hehe! Add lang!
Brittany 's POV.
Gumising na ko at nag-almusal na. Wala naman si Dad ngayon, at si Kuya naman ay nasa Owned Resort namin.
"Manang, sabay na kayo sa akin. "Aya ko sa mga katulong na ngayon ay nag-hahanda ng pagkain saaking harapan.
"Ay ma'am wag na po. "
"Ano ka ba? Sige na kain na tayo." Sinunod namna nila ko at kumain na kami ng sabay sabay. Oo nga pala, susunduin ako ni Luke ngayon.
"Manang, alis na po ako, kayo na po bahala dito ah! Nandyan napo ata si Luke sa Labas." Tumango lang sya at ngumiti. Narinig ko ang busina ng sasakyan ni Luke. Lumabas na din ako.
"Luke, nag-breakfast ka naba? Gusto mong kumain ka muna?" Agad kong tanong sa kanya.
"No, dont mind me. I already ate my breakfast, shall we go?" Tango lang ako at pinagbuksan ako ng pinto. Pinanuod ko lang si Luke na umikot, gwapo, understanding,mabait at higit sa lahat possesive , agad nyang nakuha ang loob nina kuya,Auntie,at Daddy. Napangiti ako.
"Louise , malapit na ang summer. Matutuloy ba tayo sa leave natin, im looking forward for the next summer with you." Nginitian nya ko.
"Sure, why not?. But I think si Kuya at Ate Tracey lang ang makaksama natin. Daddy, is with auntie Carol."
"Ohh," napatango lang sya. "So? Kelan natin sisimulan? Para maayos ko ang schedule ko." Si Luke ay isang Heart surgeon.
"Mr. Luke Harold Monteverde, aren't you excited ha? " I giggled. "Maybe? Next week?"
"Alright." Maikli nyang sagot. Sandaling nag-hari ang katahimikan habang papunta kami sa trabaho namin. muli nyang binasag ang katahimikan. "Bakit di natin isama si Jeoff at Sam? Wala lang para marami lang tayo."
Natigil ako sa narinig ko. Nabingi ba ko? O yoon talaga ang narinig ko?
"What do you think?" Nakangiti nyang tanong. "Pupunta nga pala sila ngayon diba? Monday ang schedule ni Sam right? Louise."
"S- ure...w-why not?" Nasabi ko nalang sa gitna ng sunod sunod kong paglunok ng sarili kong laway. Uhhh, wth?
Bumaba na kami ng sasakyan. Lalakad nasana ako papunta sa Loob ng Hospital ay bigla nya akong pinigil.
"Louise,wait." Nilingon ko sya. "I have something for you." Binuksan nya ang backseat at doon ay inilabas ang Bouquet of Pink Roses at isang medyo may kalakihang kahon. Kumpara box ng ring.
"What's that?"
"For you. Lately kasi nagiging busy na din tayo. I just want to give you this."nakangiti nyang inabot ang Roses sa akin. At marahang binuksan ang kahon. Isang kwintas ang laman nito at may pendant na magandang star, halata mo na agad na may kamahalan ito. "Star ang napili ko kasi, even though you're so hard to get, I will never get tired reaching you. At kung dumating man yung point na nawala ka sa tabi ko. Aalahanin ko nalang na malayo ka lang sa paningin ko pero nandyan ka pa din para subaybayan ako".ngumiti sya. "at Syempre, nangni-ningning ang kagandahan ng bituin. Parang ikaw."
Walang ano-ano'y niyakap ko sya agad. Tinugunan naman nya to. I feel his love for me, i feel him, my heart feel him.
"Thankyou" yon nalang ang nasabi ko over shocked emotions. Muntik na kong maiyak, pero naalala kong nasa public place nga pala kame.
"Please, suotin mo yan palagi. Kahit yan lang maalala mo ko. Tanggalin mo nalang yan. Pag may ginawa , pag amy nasabi at Pag sinaktan kita okay? Pero sa tingin ko di na matatanggal yan. Kasi never kitang sasaktan.
"Tss, I love..." napatingin namna sya sa mata ko habang sasabihin ko ang sasabihin ko. "Your little Efforts." Ngumiti nalang sya. Inihatid nya ko sa office and the Big surprise is nandoon na sila Gabby and Sam.
Nagulat ako, out of frustration ay di ko alam kung saang parte ako ng silid na to titingin.
"Mukhang nag-date pa kayo? We're waiting about 30 minutes here" nakangising sabi ni Sam, sabay pisil sa kamay ni Gabby. Nakayuko lang ito at tila pinaglalaruan ang mga daliri.
"We're not late, you're just too early." Sagot ko naman.
"Jeoff, may plan kasi kami ni Louise na mag-summer break don sa Ysabelle's garden mansion. Apat lang kasi kame, kaya i would like to invite you" sabi ni luke.
"Ahm... hindi kaya makasam yon kay Sam? Kasi diba? 6 months na ang baby, baka di na kayang dalin ni Sam." Sabi ni Gabby . He's overprotective husband .
"No, Mr. Lacson. It's okay. Unless kung balak pang mag scuba diving ni Sam right? Malapit din kasi yon sa beach sabi ko na medyo tumatawa pa.
Napairap si Sam,pakiramdam nya siguro ay inaasar ko sya. "Ofcourse,Hon kaya ko pa no! Thinking that this is our baby, this is you. Napapngiti na lang ako at biglang lumalakas." Sabi nman ni Sam. "Sure? Pwede namang mag-leave ang asawa ko because he's the boss, nothing less, but the Boss" pagmamalaki nyang sabi. "Right, babe?"
Napangisi ako."Okay na, I'll text you nalang ang exact date. Louise i need to go in my office." Sabi ni Luke. "Bro, Sam mauna na ko. And he turned his back.
"So let's start Mr. &Mrs. Lacson." Inilagay ko na ang dapat ilagay. Habang hinahanda ko ang mga gamit ay narinig ko naman ang sinasabi ng nakahigang si Sam.
"Babe, let's change our endearment! 10 years na kasi nating ginagamit ang Babe eh! What if hon nalang? Sweet right?" Napairap na lang ako.
"So, Mrs. Lacson. Your baby is Healthy ha? Look, nauna ang paa nya that's mean baka ma- cesarean ka. Pero may 3 months pa naman para magbago yan," nakangiti kong sabi. Nakikita ko sa peripheral vision ko ang mga tingin ni Gabby.
"Pwede na ba namin malaman kung anong... gender nya?" Nagulat ako dahil biglang nagsalita si Gabby. His voice is full of excitement.
"Ofcourse," tipid kong sagot at ibinalik ang mata ko sa screen. "Congratulations! It 's a ... it's a Boy."
Nakita ko ang malaking ngiti ni Gabby, bakit ganoon? Parang nakaramdam ako ng lungkot? Parang di ako masaya?
"Hon! It's a boy OHMYGOD! We should tell Our parents about it."
Masayang sabi ni Sam. Nginitian lang sya ni Gabby.Inilista ko na sa isang listahan ang vitamins na kailangan nya. Ginagawa ko lang ang trabaho ko,
"Excuse me." Saad ko at napatigil naman sila sa pag-uusap. "This is the vitamins you need."
"Thanks, Doc. " Nakangiting sabi ni Sam. Nginitian ko nalang sya.
It's killing like hell. What's happening to me?!
BINABASA MO ANG
When i got you
Teen FictionLeukemia. Mahirap,masakit, at higit sa lahat Mabigat. Paano kung ang buhay mo ay di kagaya ng buhay ng iba? Ng istorya ng iba? Paano kung una pa lang, alam mong may sakit ka na. At sa lahat ng to, hindi mo kayang harapin mag-isa. Hanggang sa dumati...