BRITTANY pov.
"Louise ..." Mainit nya akong niyakap. Di ko alam kung bakit pero nararamdaman kong may gusto syang Iparating. "Imissyou."
Tumango ako habang yakap nya. Hinihimas nya ang likuran ko. "Sorry."
"Sorry? For what Luke?"
"I know that you should know about it. " Bigla akong nakaramdam ng pag-hikbi mula sa Kanya.
"W-What are you saying?"
"Louise, Alam mo namang mahal kita diba? Alam mo naman na hindi ko kayang mawala ka. Na lagi akong nandito para sayo, pero Sorry, " umiiyak nyang sabi. Humilay ako sa yakap nya at pinahid ang luha sa mga mata nya. "Kailangan kong bumalik sa US, kailangan ako ng pamilya ko. Untiunti ng Bumabagsak ang Katawan ni Papa. Si Mama nagkasakit na din dahil kakaisip sa kalagayan ni Papa. Napabayaan na nila ang Lahat. Wala na ang Kompanya."
Napatakip ako ng bibig. Oh god.
"Luke..."
"Louise, Kailangan kong bumalik. Para .... Para .."
Tumingin ako sa mga mata nya na puno ng kalungkutan. Pinahid ko ang iilang Luhang pumapatak galing sa Mugto nyang mga mata.
"I have to marry someone. I need to marry Dianne Jung. Alam ko.... Nali ang gamitin sya para muling tumakbo ang Kompanya pero. K-aylangan kong Gawin."
Nanlaki namna ang Mata ko, I never thought that Sa ganoong Paraan.
"W-hy?" Maikli kong tanong. "I can tell Dad about it and.."
"No,No,No. I already meet her and her Family wala ng atrasan. Louise I'm so sorry. I just need to do it and, I love you "niyakap nya ulit ako. Namamnhid ang buo kong katawan kailangan ko bang Masaktan lagi? "Hug me back,please.... Hug me for the last time."
Niyakap ko naman sya at ibinaon ang Ulo ko sa Dibdib nya.
"Louise, Babalikan naman kita Pag ayos na ang Kompanya."
"What? No. Wag. Be loyal to her please dont do that. Babae ako at alam ko ang mararamdaman nya."
"But, I love you. Kung kaya ko lang patakbuhin muli ang Kompanya ng ganoon lang gagawin ko pero Surgeon ako. Wala na akong magagawa. Yoon nalang, yoon nalang ang tanging paraan."
"Luke, wag kang mag-alala. Hindi kita kakalimutan. Pangako ko, pero please. Gawin mo ang lahat para masalba ang kompanya nyo. I'll be okay! I promise."
"Louise, ikaw ang mahal ko."
"Luke, Siguro Hindi Talaga Tayo Para sa isat'isa don't worry I will find a way to be happy. You deserved all the happiness anyway. Unahin mo ang pamilya mo, and be happy with her."
Napayuko lang sya. "Akala ko, hindi ko seseryosohin ang sinabi ko sayo noon. Sorry! Sige, I will do all the best para maging mag-kaibigan pa din tayo. Pero sana Louise pag-bumalik ako. Tanggapin mo pa din ako."
BINABASA MO ANG
When i got you
Teen FictionLeukemia. Mahirap,masakit, at higit sa lahat Mabigat. Paano kung ang buhay mo ay di kagaya ng buhay ng iba? Ng istorya ng iba? Paano kung una pa lang, alam mong may sakit ka na. At sa lahat ng to, hindi mo kayang harapin mag-isa. Hanggang sa dumati...