ILANG Linggo na ang nakaraan simula ng mag-paalam sya. Wala na kaming komunikasyon. Siguro nga, hindi talaga kami, by the way di naman pala seryosohan yon. Nadala nanaman ako ng aking emosyon.
"Doc, someone wants to talk to you "iginiya ko ang kamay ko para sabihing papasukin nya ito.
Iyon nalamang ang gulat ko ng makita ko sya. "Sam-- are you okay?" Nag-aalalang tanong ko.
"No. I am not okay , Brittany please help me....... Help me to let him back to me. Please. Para sa ... Anak N-amin"umiiyak nyang sabi.
"Sam, anong nangyari." Maikli kong tanong.
"Siguro ito na ang karma ko. Yes, i have everything pero I still not complete. Sorry brittany,sorry for all I've did to you. Sorry for being a bitch, sorry...."
"Sam, amoy alak ka. Hindi ka naman uminom hindi ba"
"Ahhh, ahhh....." Nakita ko ang pag-guhit sa mukha ni Sam. "Ang sakit ng.... Tiyan ko. A-ray. What the hell?"
"Wait." Mabilis akong tumakbo para makuha na sya ta madala sa ER.
Unti-unti syang nawalan ng malay. I check her stomach. The baby is Just 6 months at kailangan na nitong lumabas. Nakaramdam ako ng pagka lungkot. The baby is .. Dead. At kailangan na nitong ilabas sa tiyan nya bago pa sya madamay.
I feel bad for her.
Nang magising sya ay unti unti ko ng sinabi sa kanya ang totoo. "Sam, your baby is... Gone. Im sorry"
"WHAT?!!"
BINABASA MO ANG
When i got you
Teen FictionLeukemia. Mahirap,masakit, at higit sa lahat Mabigat. Paano kung ang buhay mo ay di kagaya ng buhay ng iba? Ng istorya ng iba? Paano kung una pa lang, alam mong may sakit ka na. At sa lahat ng to, hindi mo kayang harapin mag-isa. Hanggang sa dumati...
