BRITTANY's POV
Pagpasok ko palang sa pinto ay nakita ko na si dad.
"Brittanyy."masigla nyang tawag akmang yayakapin nya ko pero hinarang ko ang kamay ko
"Pagod ako dad. Mauna ko"
"We need to talk brittany" sabi nya
"No. I need to rest i guess you need to?" Sabi ko na nilataan ang katawan
"Hanggang ngayon ba naman brittany?malaking issue pa din sayo ang pagpapakasal namin ni tita carol mo? brittany grow up"
"Wow. Ako ba talaga ang kaylangan mag grow up dad? Ako ba? Dad di na kita kilala. "Sabi ko na tumulo na ang luha. Bakit tumulo ka pa?
"You'll never understand the reason kung bakit ko pinakasalan ang tita Carol mo." Sabi nya na nakatingin sakin
"Bakit? Ano ba yung reason! Kasi mahal mo sya ha dad? Kasi di na mahalaga si mommy sayo? Dad 5years old palang ako ng makita ko si mom ano na ko ngayon 17 na it's been 12 years. Tapos dahil lang sa mahal mo yung babae na yon pakakasalan mo na?"
"Brittany. My heart disease ang tita carol mo. Nagkataon na magkaibigan kami at yon ang hiniling nya. Pagtumanggi ako sa kanya. Baka mamatay sa dahil sa lungkot. Brittany minahal ko naman ang mommy mo e sobra. Kaso si tita carol mo na ngayon" sabi nya
"What are you trying to say? Tanggapin ko sya na mom ko? Bakit? Kasi may heart disease sya? Baka malungkot sya pag di ako pumayag ha? Ano ano pa dad ano pa. " Mas lumakas ang tulo ng luha ko ng akmang sasampalin ako ni dad" Go on. Sampalin mo ko gawin mo lahat ng pananakit pero no matter what happen di ko sya tatanggapin. Sarili mo lang ang iniisip mo dad sarili mo lang" saka ako tumakbo sa kwarto ko at nilock ang aking sarili.
"Lord bakit naman ganito? Bakit ako pa yung kaylangan umiyak ng ganito?" Sabi ko habang patuloy na dumadaloy ang masaganang luha sa muka ko ay narinig kong tumunog ang phone ko.
From: Mahal
Mahal? My universe gulat ka sa contact name ko no? Pinalitan ko para sweet.
Akala ko pag binasa ko yon titigil na ang luha ko pero mas lalo pa itong dumaloy. Mayroon pa pala kong gabby na mahal na mahal ako. Kaya di ko kailangang malungkot ng sobra . Nahiga na ako sa kama at hinayaan ang sarili kong makatulog.
BLOSSOM's POV
"Mama, alam mo naaawa na din ako sayo kasi nahihirapan kayong dalawa ni papa para sakin pero promise pagbubutihan ko ang pagaaral ko para sainyo" sabi ko kay mama habang natutulog sya ang aga kong namang nagising ts. May lagnat kasi si mama e
Papasok na sana ko ng makita ko si kevin. Ang suitor ko
"Blossoms,sakay ka na?"
"Kaya kong maglakad kevin" sabi ko na mataray sa kanya di ko sya gusto dahil isa lang ang taong mahal na mahal ko.
"Sakay na. Pag di ka sumakay bibilisan ko takbo nito hanggang sa mamatay ako"
"Ugh you are so crazy"
"Ayaw mo talaga ah" akmang bibilisan na sana nya ang pagpapatakbo ng
"K fine." No choice kesa mamatay pa to. Nang nasa gate na kami ay nakita ko agad si brittany my toy. HAHAHHA bat nga ba di lumalaban to pag binubully ko? Pero ngayon iba na sya classy. Aware namn akong mayaman tlaga yang si brittany .Ako? Nagyayamanan lang pero syempre kelangan kong ikubli ang tunay na estado ng buhay namen nakakhiya ts.
"Hi brittany" sabi ko
"Wow. Isnabera ka na ngayon bakit ha?" Sabi ko pa ts nakakainis
"Dont.talk.to.me" sabi nya
BINABASA MO ANG
When i got you
Ficção AdolescenteLeukemia. Mahirap,masakit, at higit sa lahat Mabigat. Paano kung ang buhay mo ay di kagaya ng buhay ng iba? Ng istorya ng iba? Paano kung una pa lang, alam mong may sakit ka na. At sa lahat ng to, hindi mo kayang harapin mag-isa. Hanggang sa dumati...