Chapter 44- Real Feelings.

8 0 0
                                    

Oo, napo-fall na din ako kay Luke and I can't deny it. He's caring, understanding And many more that you can feel contented.

Matagal na din akong naka-Move on. Infact, isang munting ala-ala nalang ang nakaraan namin ni Gabby. Tska wala na yon. 10 years ago na ang nakakaraan! Kung sakali namang magkikita kami. Wala na siguro akong mararamdaman pa. I consider it as a puppy love. Kahit sya ang first ko, I didn't consider it as my great love.

Calling Kuya Dave.

"Hello? Kuya? I missyou Bakit ngayon ka lang tumawag? I really miss you talaga".

"Britt, I'm okay. I missed you too, i just wanna Ask you kung gusto mong sumama sa Amin ni Gwen mamaya. May dinner kasi and nandoon ang family nya?"

"Uhm!? Sorry madami pa kasi akong aayusin. Pero ita-try kong humabol, ang dami kasing naka-sched today. At madami na ding mag-le-labor"

"Aw. Sayang naman! Basta if makakahabol ka! Don't hesitate to call me. I love you bye " and he hang up . Oo nga pala, I'm so happy for Kuya and ate Gwen finally, he found his so called forever.

Okay naman na kami ni Dad, and im so glad na wala na talagang problem between us. Basta okay na, tapos na.

Lumabas muna ako sa labas, para mag-pahangin. Hanggang sa nakatanaw nanaman ako ng Pamilyar na mukha.

"Please, MAMA! Wag ka munag bibitaw please" sinundan ko lang sila ng tingin habang pinapasok ang matandang babae sa ER. Para syang inaatake. Bakit di ako mapakali? Sino ba sya.

Lumipas ang isang oras, ay nakita kong lumabas ang babaeng nagdala sa kanya dito. Sa tingin ko ay kasing edad ko lang sya.

"Miss? Nanay mo?" Tanong ko at dahan dahan syang tumayo. "By the way, im Brittany Marcelo "

Nanlaki namna ang mata nya, "bi-brittany?" Tumango ako. "Ako to si Blossom. Blossom De guzman."

"Blossom. I remember you, of course. Paano ko makakalimutan ang taong nambully sa akin noon" napansin ko ang pag-ngiwi nya sa sinabi ko. "Pero wala na sa akin yon. HS Memories pa yon."

"Ano nga palang pangalan ng nanay mo!" Tanong ko. Sasagutin nya na sana ako kaso,

"Wait lang ah! Tumatawag si papa" sinagot nya ang tawag ng papa nya at lumayo sya sa akin. Tinanaw ko ang babaeng nasa loob, parang nakita ko na sya pero di ko matandaan.

Matagal bago nakabalik si blossom kaya bumalik na ako sa office.

"Doc, may magpapa-schedule daw po." Tumango lang ako at nagsenyas na papasukin sya.

Di ki malilimutan ang mukha ng taong to' nang taong minsa'y nag-pasikip ng dibdib ko. Buntis sya? Di ko maiwasang tanungin sa isip ko kung sino ba ang Ama ng dinadala nya.

"Doc, Goodmorning! Mag-papa schedule lang sa friday ..." Marami pa syang sinasabi pero parang di ko maintindihan? Ano ba tong gumugulo sa isip ko?.

"S-sam...."

"Doc? Bakit kilala mo na ako? Oh, bakit mo nga ba ako hindi makikilala. Eh lagi kaming nasa Media, newspapers. " Sabi nya pa. "Alam mo Doc, since na I got pregnant. My husband is very happy he always make me feel that he loves me. Alam mo yun Doc? Parang di nga ako nai-stressed sa pag-bubuntis ko."

"G-Good to know." Yun na lang ang nasabi ko.

"By the way, Im Precious Samantha Lacson beloved wife of Mr. Gabby Lacson the CEO of Lacson-Sy Group of companies." Binigyan nya ko ng napakatamis na ngiti na pakiramdam ko ay di ko kayang tugunan. "And you are?"

"B-r. Brittany Marcelo," nakita ko ang pag laki ng kanyang mata dahil na din siguro sa gulat.

"Ohhhhhh, kaya pala para kakong namukhaan kita. Kamusta na? Ngayon lang ulit kita nakita. It's my pleasure to meet you again. " Nakita ko ang pag- ngiti nya Habang sinasabi nya ang mga ito. Dapat wala na sa akin to eh, dapat wala na yung awkward feeling. "Schedule mo ko sa Friday, di kasi makakakasama ang asawa ko may meeting kasi sya eh"

"Sorry pero wala akong pasok sa friday. Pero pwede naman sa monday. Or kung rush ka naman, pwedeng humanap ka ng ibang OB".

"Are you still bitter about our past? Bakit ganyan ka makapagtreat? Brittany, will you please move on, masaya na kami ni Gabby, and for you to know Bumuo na kami ng Sarili naming Pamilya. "

"Do I have to be bitter? C'mon it's nothing to me, and I dont look forward for it. Well, humanap ka ng OB mo if kailangan mo na talagang mag-pacheck. Kung masaya na kayo edi Congrats! There's nothing wrong with it. " Matatag kong sabi.

"Okay, see you on monday! Bye!" Tumalikod na sya sa akin, habang hinihimas ang anak nila.

I should have to move on.

It's really hard to let go of someone you love. But there are times you just have to let go not because you want it that way. But because it's more painful to stay and wait for nothing.

When i got youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon