When i got you

Chapter 35- Lies.

Gabby

Nandito ngayon si Sam sa bahay, and im so mad because of her presence. Last day kasi nang sabihin ko kay brittany ang bagay na alam kong ikasasakit naming dalawa ay lagi nalng nya kong kinukulit. She's crazy. Sinabi nya sa Parents nya na, we're okay. Kaya naginvest na naman ng malaki ang Daddy nya sa company. Im so tired in this situation. Now she's here in my room. Gusto ko syang pag-tabuyan. Nalulungkot pa din ako sa nangyari sa amin. Di ko kasi akalain.

Hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa din ang sakit sa mga mata ni Brittany, oh lord! Bakit kailangan naming mapunta sa gantong situation. I mean. Bakit both of our Fathers didn't want to be brittanny and I destined.

"Sayyy ahhh, this is yummy. Yummy as you are Babe." Sabi nya sakin. Can't she feel the atmosphere? I dont want to be with her. I want to be alone . "Dali naaaaaaaaaa, please--"

"Sir? May naghahanap po sa inyo." Sabi ni manang. Bumaba na lang ako para tignan kung sino yon.

"Manang sino bayon? Di mo pala kilala pinapasok mo." Kasi ayoko pa talagang
Tumanggap ng bisita.

"Gabby" got it. Si Brittany. Gustong gusto ko syang yakapin at sabihing di totoo lahat ng sinabi ko. Gusto kong umiyak sa harapan nya. Nanlalambot ako .

"What are you doing here?" Sabi ko. Kailangan ko tong gawin. Kailangan kong panindigan ang ginawa ko. Mas lalo lang syang mahihirapan .

"Gabby, i-im sorry if i did something that embarrassed you. Please let just fix this--"she said with painted voice

"All about us is done. Brittany moved on. What happened last day is now past." Di ko masabi ng diretso ang mga salitang yan, di ko masabi ng nakaharap sa mata nya. Dahil di naman totoo ang sinasabi ko

"Are you insane huh? You really want to go without saying the fucking reason. Come on spill it up"ataas na ang boses nya. She's out of control.

"You know the reason? You really want me to say it? Okay. Close your eyes."

"But--" nag-aalangan nyang sabi.

"I said close it. Pag sinabi kong buksan mo na,buksan mo na." I start to talk.

"Im not love you anymore. Yes im..... Not love you." Ipinasarado ko ang mata nya para di nya makita ang pag-iyak ko, pero wala din. Dahil oras na binuksan nya ang Mata nya. Dun pumatak ang luha ko.

"Please, let's just stop hurting each other. You love me and I know that. I feel that. Tell me the real reason. Just the truth--" she said with desperate voice

"OKAY. I giveup" tumalikod ako para di nya makita ang naguunahang luha sa pisngi ko. I can't control myself at this moment." I want to break up with you because you will not live long. Masasaktan lang ako dahil iiwan mo ko." I lied. And tears of mine wont stop running down my face.

"Nakikipagbreak ka dahil may sakit ako? Ganon kababaw?"

"Oo dahil May sakit ka na kahit sino ay matatakot pag kasama ka. Pag Hinimatay ka nagpapanic ako dahil di ko alam ang gagawin. Napapgod na kong alagaan ka at intindihin ang kalagayan mo. I have no freedom to do what i want because I always think what if my mangyari sayo. Napapagod na ko. Nakakapgod kang mahalin" i lied. A very big lie. Because lahat ng sinabi ko ay kabaliktaran. Gustong gusto ko syang kausapin ng maayos at yakapin ng mahigpit.

"But why are you crying?" She asked. This is the question what im afraid of.

"Tears of joy. Dahil nasabi ko na ang dati ay gusto ko ng sabihin. " i lied again. Baka mamaya diko na mapigilan ang sarili ko at mayakap sya at masabing di totoo lahat ng sinasabi ko.

"Okay. If that's what you want, you're tired and I understand. You dont love me, I understand. You want freedom,I understand. I have to understand because i love you." Tumalikod na sya.

"Honey? Ang tagal mo? Minamassage mo pa ko eh--" wrong timing. Anong sinasabi NYANg massage

Nang nakahawak na sya sa gate ay nakita kong napahawak sya sa dibdib nya. At she's now unconcious