Selam✨
Oy ve yorum atmayı unutmayınız.
Keyifli Okumalar
BÖLÜM ALTI: "ATEŞTEN SAVRULAN KÜLLER"
Pascal Döngünün ağlarına bir örümcek bırakın
🕷
&&&
Parmak uçlarıma işlenen korun kızıllığı saçlarımın arasından süzülüp enseme ulaşan Azrail'in nefesi ile birlik oldu.
Mabedimin içinden sızılan karanlık tüm iliklerimi doldurdu.
Hava da süzülen kanın kokusu burnuma işlendi.
Kuruyan, çöl gibi dudaklarımın arasına yel gibi soluğu doldurup göğüs kafesimi hareket ettirdim.
Bir dalga gibi içimde ki karanlığın içine çarpışan bir ölüm daha mezarlığıma eklenmişti.
Öldürdüklerimi saymazdım. Daha önce de söylediğim gibi...
Ama içimde ki mezarlığa her geçen gün bir mezar daha katılıp, mezarlığın gün geçtikçe büyüdüğü aşikardı.
Ama sorsanız pişman mıydım?
Değildim.
Şu zamana kadar öldürdüğüm kişiler için hiç pişman olmamıştım.
Yani bir kişi hariç.
O kişinin de kim olduğu aşikardı.
Döngü.
Benim Döngüm.
Kirpiklerimi hareket ettirip rüzgarda uçuşan saçlarımla öldürdüğüm bu şerefsizi izlemeye son verdim.
Kırpılan kirpiklerim bakışlarıma ayak uydurdu ve düz bir hale gelip, hareket etmeyi kesti bakışlarım ellerimi kıyafetime sürsem bile parmak uçlarıma bir mürekkep gibi kazınan kanın izleri belliydi.
Kanın kokusunu daha fazla burnuma işleyip burada durmak istemediğimden bakışlarımı tırnaklarımdan çekerek korumaya çevirdim.
Ona konuşmama rağmen hâlâ olduğu yerde durup gözlerinde ki şaşkınlık ve hayranlıkla bana bakmaya devam ediyordu.
Bu canımı sıktı. Lafımın dinlenmemesinden hiç hoşlanmazdım.
Dilimi alt dudağıma yerleştirip çenemi dikleştirirken bakışlarımı biraz daha keskinleşirdim ve korumanın gözlerinin içine dik dik baktım, dudaklarımı araladım.
"Sana diyorum, beni ikiletme! Git dediklerimi yap." dedim ciddilerimi ve sesimde ki sert tonu koruyarak.
Sesimin sertliği korumaya anında etki etmiş olacak ki hafifçe irkildi ve kirpiklerini kırparak kendine gelmeye çalıştı, yutkundu ardından kafasını hızlıca olumlu anlamda salladı.
"Tamam." dedi.
Onu baştan aşağı süzdükten sonra düz bir ifadeye büründüm.
"Güzel." diyerek önüme döndüm ve alnından tüm yüzüne kan dökülmeye devam eden şerefsize bir kez daha baktım ve gözlerimi hafifçe kıstım.
"Bunu da buradan kaldırın." dedim ve kıstığım gözlerimi konuştuktan sonra düzelttim.
Helal be Gül, Sedat Peker görse gurur duyardı seninle! İç sesim benim havamı bozup, Sedat Peker'in taklit edişimi gün yüzüne vurdu. Ne var yani? Adam havalıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pascal Döngü (+18)
General Fiction"Cennet ve cehennem birer insan olsaydı," diyerek durdu. İçimden 'bu insanlar biz olmazdık' diye geçirdim. Çünkü o cehennem olamayacak kadar merhametli, ben cennet olamayacak kadar acımasızdım. Burnunu burnuma sürterek gülümsediğinde "Cehennem cen...
