"Cennet ve cehennem birer insan olsaydı," diyerek durdu.
İçimden 'bu insanlar biz olmazdık' diye geçirdim. Çünkü o cehennem olamayacak kadar merhametli, ben cennet olamayacak kadar acımasızdım.
Burnunu burnuma sürterek gülümsediğinde "Cehennem cen...
Bölüme geçmeden önce yıldıza tıklayıp, satır aralarına yorum bırakmayı unutmayınız. Ne kadar oy, yorum o kadar erken bölüm.
Sınır 3.k oy🖤
Emeğimin karşılığını vermek ve duyurulardan haberdar olmak için beni profilimden takip ederseniz çok sevinirim. Profilimden instagram hesaplarına ulaşarak alıntıları, gelecek bölümün vaktini öğrenebilirsiniz.
Keyifli Okumalar Dilerim❤️
Pascal Döngü'ün ağlarına birer örümcek bırakın 🕷 🕸
BÖLÜM YİRMİ SEKİZ "ŞEHRE DOĞAN GÜNEŞ"
Sezen Aksu- Sen Ağlama Müslüm Gürses- Affet
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
&&&
Zehir zemberek, katran karası gökyüzü şehrimin üzerini örtü misali saralı haftalar oluyordu. Karanlığım küçük bir mum ışığının yansıması bile görmüyordu. Haftalardır aç, susuzdum, nefes alamıyordum, kördüm ve göremiyordum. Damarlarımda gezen kan gözlerimden taşıyor, kirpiklerimin arasına acıya taht kuruyordu.
Umut; içimde hep vardı ve dün gece ilk defa filizlenmişti. Küçük bir filiz, fidan olmak için belki de yıllarını verirdi. Ama şimdi bir filiz, bir günde fidana dönüşmüştü. Dönüşen fidan kalbime dikilmiş, yapraklarını açmıştı.
Dudaklarımın üzerini kaplayan sıkı, yumuşak ve sıcacık dudaklar ile tam da şu an da elimin tersi ile fidanın yapraklarını kalbimin üzerinden kenara çektim ve o an şehrime güneş doğdu. Fidan yapraklarının arasından gözlerime vuran güneş ışığı şehrimin müjdesiydi. Kara, beyaza bulandı ve pencerelerin arkasında bekleyen o mutluluk korla yanan kara perdelerini açarak tebessüm etti.
İşte o an her şeyi yaşadığımı hissettim. Şehrime güneş doğmamasının sebebi onun gözlerimi kapatan yapraklarıydı. Kendisi beni karanlığa boğmuş şimdi ise o karanlıktan beni doğurmuştu.
