Gitmeden önce bana eğer bir gün tarçınlı keki güzel yaparsam, Portakal'ı ve çiçekleri seversem geri geleceğini söyledi.
Yemin ederim çok denedim. Sırf sen sevdin diye bende sevdim onları.
Ama hâlâ tarçınlı keki güzel yapamıyorum. Zaten sende gelmiyo...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
09.06.2019
Evin içinde bir sağa bir sola koşuşturmaktan başım dönüyordu artık.
"Tarçın hadi ama bir de sen uğraştırma beni lütfen." Söylediklerimi takmadan kaçtı. "Ama sen böyle yaparsan otobüsü kaçırırız. Hem anneanneyle dedeyi özlemedin mi?"
Peşinden salona gittim. Koltuğun üstüne çıkmış, dünya batsa umurumda değil oturuşunu yapıyordu.
Bu defa kaçmasına müsade etmeden onu kucağıma aldım ve kedi taşıma çantasının içine yerleştirdim.
"Bunu sevmiyorsun biliyorum, bende sevmiyorum. Ama başka seçeneğimiz yok."
O miyavlayarak isyan ederken bende evdeki son kontrolleri yaptım. Ardından bir elime valizimi diğer elime Tarçın'ın olduğu çantayı alıp çıktım.
"Orada yaramazlık yapmak yok, tamam mı? Sonra anneanne evden atar bizi." Öğütlerimi bitirip binadan dışarı çıktık.
Otobüs durağına doğru yürürken tam yanımda bir araba durdu ve camını açtı.
"Nereye gidiyorsunuz hanımefendi? Eğer isterseniz eşlik edebilirim."
Sanki tanımıyormuş gibi yaparak kafamı öbür tarafa çevirdim. "Sağ olun, gerek yok. Biz kedimle birlikte böyle mutluyuz."
Ben yürürken o da arabayla yavaş bir tempoda ilerliyordu. "Ama çok ısrar ediyorum. Sizi otogarlara tek başına yollamaya gönlüm razı gelmiyor. Arkanızdan su dökecek birisi olmasın mı?"
Nihayet kendimi tutamayarak güldüm. "E madem çok istediniz peki kırmayalım o zaman."
Oflaz, arabayı kenara park edip durdu. Sonra inip yanımıza geldi. "Nasılsınız bakalım görüşmeyeli?"
"En son iki saat önce buluştuğumuzu göz önünde bulundurursak iyiyiz. Sen nasılsın?"
Omuz silkti. "Kötüydüm, seni gördüm iyi oldum." Tarçın varlığını hatırlatmak istercesine miyavladı. "Tabi seni görünce iki kat daha iyi oldum Tarçın Bey."
