Gitmeden önce bana eğer bir gün tarçınlı keki güzel yaparsam, Portakal'ı ve çiçekleri seversem geri geleceğini söyledi.
Yemin ederim çok denedim. Sırf sen sevdin diye bende sevdim onları.
Ama hâlâ tarçınlı keki güzel yapamıyorum. Zaten sende gelmiyo...
Bugün fal bakmayı öğrendim, elini tutabilmek için son bir defa.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
06.03.2020
Oflaz'dan...
Yanlış görmüyorsam saat gece üçü geçiyordu. Ben ve Melisa ise terk edilmiş binaların olduğu, inin cinin top oynadığı bir sokakta yere oturmuş, sırtımızı duvara yaslamış oturuyorduk. O anlatıyordu ben dinliyordum. Sonra birlikte ağlıyorduk.
"Bir tane de bana ver," dedim elinde tuttuğu sigara paketini işaret edip. "Hani içmiyordun sen?"
"Beni de dertlendirdin. Bu gece yakılır bir tane."
Gözyaşlarını silip güldü. "Peki öyle olsun." Sigarayı çıkarıp bana uzattı. Onu alıp dudaklarımın arasına yerleştirirken çakmağı fırlattı. Çok içmesemde ilk deneyimim değildi. Ucunu ateşleyip çakmağı geri ona verdim.
"Daha iyi misin?" diye sordum göz ucuyla yüzüne bakıp.
Omzuylaomzuma vurdu. "Bal gibi de yaparım tamam mı?"
"Seve seve yardım ederim o zaman."
Daha fazla içemeyeceğimi anlayıp yarım kalan sigarayı yerde söndürdüm.
"Neden saklıyorsun hâlâ anlamış değilim. Senin suçun değil ama öyleymiş gibi davranıyorsun."
Gözlerini devirdi. "Sen beni nerenle dinliyorsun Oflaz? Tehdit ediyor diyorum."
"O tehditleri alıp götüne sokacağım onun."
"Sanırım iyi geldi," dedi hâlâ akan gözyaşlarını bilmem kaçıncı defa silerken. "Yani seninle konuşmak. Teşekkür ederim dinlediğin ve yanımda olduğunu hissettirdiğin için."
