26- Geç Kalınmışlıklar

109 57 47
                                    

Barış Diri - Derinden

Bugünlerde ruhumda korkunç bir ur var.

Bugünlerde ruhumda korkunç bir ur var

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


18.02.2020

"Kayla lütfen artık zırlamayı keser misin?"

Elimde sıkmaktan paramparça ettiğim ıslak peçeteyi masanın üzerine fırlattım.

"En fazla iki gün sonra tekrar barışırsınız. Boş yere ağlıyorsun."

Ağlamaktan sızlayan gözlerimle Helen'e ters bir bakış attım.
"Bu sefer farklı, anlamıyor musun? Kalbimi çok kırdı."

"Sende onunkini kırmışsın ama."

"Hak etti," dedim hiddetle. "Sinir olduğumu bile bile yapıyor."

"O bir şey yapmamış ki. Hepsi o orospu Şimal yüzünden."

"Başlarım Şimal'ine," diyerek ayağa kalktım. "Gidiyorum ben."

"Nereye?"

Kısa bir an gerçekten nereye gideceğimi düşündüm. "Uzak bir yere," dedim ardından.

"Gidebileceğin en uzak yer tuvalet ama yine de sen bilirsin," dedi gözlerini devirerek.

Aslında benimde aklımdan tam olarak aynı yer geçmişti. Ama o da bunu söyledikten sonra vazgeçmiştim.

"Ders başlamadan sınıfta olurum," deyip kantinden uzaklaştım. Duvarlar üstüme üstüme geliyordu. Okul artık beni boğuyordu.

Yürüdüğüm her yerde Oflaz'la karşılaşma hissi daha da kötü bir şeydi. Bir müddet yüzünü görmek istemiyordum.

Boş boş dolaştığım koridorlarda en sonunda yapacak bir şey bulamayıp içinde kimsenin olmadığı amfilerden birine girdim. Kapıyı tam kapatmadan içeri geçip en ön sıraya oturdum.
Ağlamaktan gözlerim acıyor, başım çatlıyordu.

Başımı ellerimin arasına alıp bir süre amaçsızca sıraya baktım. Ben mi büyütüyorum diye kendimi sorguluyordum ancak her defasında kendimi haklı görüyordum.
Ayrıca suçlu olmasına rağmen yüzüme bakmayan da kendisiydi.

Asıl olay dün yaşanmıştı ancak kavga bugüne kadar taşınmıştı. Koskocaman bir gece boyunca uyumak yerine mesajlaşarak birbirimizin başının etini yemiştik. Şu an yüzümün ne halde olduğunu görmek istemiyordum. Hatta yapmam gereken bir sunum olmasa okula bile gelmezdim.

Tarçın Kokuyor ÖlümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin