Bölüm 2

4K 172 41
                                    

MEDYA : Jeon Jungkook

 MEDYA : Jeon Jungkook

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

.

Busan üniversitesinden Seul'e  son senem de geçiş yapmıştım.Busan da beraber yaşadığım Halam ile vedalaşırken yanaklarımı sulu sulu öptü.

Halam: Y/n sık sık ziyarete geleceksin değil mi kızım?

Y/n : Tabii ki halacağım taksi geldi kendine çok iyi bak.Her şey için sana minnettarım iyi varsın teşekkür ederim.

Halam : Hoşça kal kızım sen de iyi ki varsın.

Gelen taksici valizlerimi yerleştirdiğin de arabanın arka koltuğuna oturmuştum.

Y/n : Busan hava alanına lütfen.

Şoför başını  salladığın da kulaklıklarımı takıp en sevdiğim müziğimi açtım.Kafamı arkaya yasladım ve Seul'e yıllarca gitmediğim evime gidecektim.Bir hiç uğuruna terk ettiğim evime.

Beş yıl önce çocukluk aşkım ve ayrıca yan komşumuzun oğlu olan Jeon Jungkook için terk ettiğim şehirim,evim,arkadaşlarım,ailem,akrabalarım...

Onu sevdiğimi söylediğim de beni tersleyip azarlamıştı.Yaptığım hatadan sonra ailem ile konuşup Busan da tek yaşayan halamın yanında yaşamaya karar vermiştim Yıllarca buraya gelecek yüz bulamamıştım.

Lise de yaşadıklarım yüzünden gerçekten psikolojim berbat duruma gelmişti.Sınıfta sevilmeyen zengin ve çirkin kız olarak lanse edilirdim.Ah birde ilgi sürtüğü...Hiç sevilmemiştim kimse benimle arkadaş olmak istememişti.Neden mi? Kilolu ve şişman olduğun için dedi iç sesim.

Jeon Jungkook, ona tam sekiz yaşından beri aşıktım.Komşumuzun ikiz oğullarından biriydi ve o beni asla hiç bir zaman arkadaşı olarak bile görmemişti ama ikizi Jeon Taeyon tam tersiydi.Bir birlerine tıpa tıp benzeyen ikiz kardeşlerin asla karekterleri benzemiyordu.

O benimle konuşurdu sohbet eder ve bir çok konu da bana destek olurdu.Melek gibi bir insandı.Onu son gördüğüm de ise bana son desteği olmuştu ama ben ona teşekkür bile etmeden bu şehirden yok olup gitmiştim.

5 yıl sonra dönüyordum evime.Bütün beni sevmeyen insanların arasına tekrardan girecektim.Beni sevmiyorlar diye kaçtığım bu şehire "kimsenin beni sevmesine ihtiyacım yok" diye düşünerek geri dönüyordum.

Taksici : Hanım efendi geldik.

Ücreti ödediğim de iki bavulumu peşim de sürükleyerek hava alanına girdim.

Yarım saat süren uçuştan sonra Seul'e doğduğum memleketime gelmiştim.Karşım da duygu dolu gözlerle gülümseyerek bana bakan anne ve babamı gördüğüm de gözlerime hakim olamayıp ağlamaya başladım.Koşarak yanlarına gidip sarıldım.

•••

Y/n : Anne o kadar özlemişim ki yemeklerini ağğğ!
Annem : Yavaş ye y/n boğazında kalacak.
Y/n : Ama çok güzel napim.

Annem keyifle güldüğün de babam mutfağa girmişti.

Babam : Eee kızım anlat bakalım nasıl geçti Busan da hayat?

Y/n: Çok güzeldi.Halamla çok eğlendik.Okul da harikaydı.Halam arasa gel dese uçarım şu an o derece özledim.

Annem : Ama burada kalacaksın değil mi kızım artık?

Sorgulayıcı bakışları ile bana baktıklarında hızlıca başımı salladım.

Y/n : Burada kalacağım tabi ki anne.Okulum bile artık burada.Artık sizinleyim.

Annem ve babam gülümserken yemeğimizi yemeye devam ettik.

Yemek bittikten sonra büyük salona geçtik.Babam ve annem bensiz ne yaptıklarını anlatırken bende merakla onları dinliyordum.Yokluğumu çok hissetmişle ve sürekli iş güç ile uğraşmışlar daha nice komik anılarından da bahsetmişlerdi.

Gece olduğun da odama çıkıp dolabımı açmıştım.Evin çalışanı kıyafetlerimi yerleştirmişti.Pijamalarımı aldığım da rüzgardan uçuşan perdeyi kapamak için pencereye gittim.

Tam penceren fırlayan perdeyi çekecekken cam da onu gördüm.Kalbim birden hızlanmaya başladığın da hızla elimi kalbime götürdüm.Jungkook bu siktir!

Pencerenin orada ki koltukta yaslanmış sigara
içiyordu.Ayrıca üzeri çıplaktı.Gözlerim birden koluna gitti Kolunun tamamı dövme kaplıydı.

Beni görmemesi için kenara kaçtığım da yere oturdum.Bacaklarımı kendime çekip çenemi dizlerime koydum.Y/n hayır sen onu unutmuştun.Neden şimdi kalbin onu ilk gördüğün de ki gibi hızlı atıyor? Unutma sakın yaşadıklarını!

Şimdi yıllar sonra onunla nasıl yüz yüze gelecektim acaba beni unutmuş muydu?.Üff kendine gel unuttuysa unuttu.Bana ne!

Bir kaç dakika orada düşüncelerimle boğuşurken ayağa kalktım.Gizlice baktığım da Jungkook gitmişti.Hızlıca uçuşan perdeyi kaptığım gibi içeri sokup pencereyi kapatmıştım.Yatağıma uzanıp tavanla bakışmaya başladım.

Acaba sevgilisi var mıydı? Değiş miydi acaba? Eskisi gibi kız meraklısı mı hala?

İKİZ JEONLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin