Urgency of Heat (El Refugio #1)

Chapter 2

Chapter 2 : New

I woke up early because it's the first day of my class. Its been one month since I came here. Somehow, I learned to live here without any problems.

"Good morning, sakay kana dito!" Si Ivan ang unang bumati sa akin sa umagang iyon.

Ang suot ko ngayon ay normal na t-shirt at blue pants. Nakasuot din ako ng sapatos na Nike. It's my first day sa school and since wala naman pina-follow na uniform ang UP, I'm free to choose what I wear.

"Hindi na, Ivan. Mag bi-bisekleta na lang ako papunta doon." Saad ko.

"Sakay kana dito, libre na! Baka mawala ka pa kapag nag bike ka lang e!" Sigaw niya ulit. Pinipilit niya ako.

Nakita kong napatingin na ang mga tao sa aming paligid, lalo na ang mga kapitbahay kaya nahihiya na akong tumanggi. Wala akong nagawa kundi ang pumasok nalang doon.

"Sa'kin ka na din sumakay mamayang tanghali," Saad niya habang nag mamaneho patungo sa paaralan.

"Hindi ako uuwi ngayong lunch," Sabi ko. Tinitignan ko ngayon ang mga dala kong gamit kung kumpleto ba.

"Edi sa uwian nalang ninyo." Sagot niya naman sa akin.

"Okay," Tanging sagot ko, patuloy na abala sa pagtingin sa aking mga gamit.

May dala akong baon kaya hindi ako uuwi sa tanghalian. Nakalagay iyon sa aking back pack kung saan nakalagay ang aking mga notebook, lunch box at iba pang kailangan sa pag-aaral.

I'm taking up Bachelor of Science in Computer Science in the University of the Philippines Manila. I'm always been curious with computers that is why I choose these course. It is one of my favorite and it seems interesting for me.

I choose this without any regrets. This what I loved. This is what I want. Because I believe, if you regret your chosen course, it will be the biggest challenge for you to finish college.

Be practical. Be aware of what you really want to be. We just need to think of what we think is right for us.

Nakarating kami sa University, ilang minuto lamang ang byaheng iyon.

"Ito," Sabi ko sabay abot sa aking bayad kay Ivan.

"Nako, sabi kong libre na e!" Sabi niya, kinakamot na ngayon ang kaniyang ulo.

"Hindi ka ba malulugi niyan?" Tanong ko sa kaniya.

"Hindi naman lugi kapag ikaw ang sakay!" Nangingiting sabi niya. Bumabanat na naman siya ng kay aga-aga.

"Oh, sige. Pasok na ako." Sabi ko sabay labas na sa kaniyang tricycle.

"Goodluck sa first day of school mo!" Niligon ko siya ng sumigaw siya. Kinawayan ko naman siya nang magsimula akong maglakad papasok sa University.

Marami na ang students na papasok doon. Some were looking at me, some were minding their own business. Hindi ko naman sila pinansin at patuloy na nagmasid sa paligid.

The dirty white color of the pillar and it's black metal gate welcome me. There engraved the name of this school. Pumasok ako doon. Bumungad sa akin historical design ng paaralan pati ang statue na ang pangalan ay 'Oblation'.

Pumasok ako doon. Manghang-mangha sa aking nakikita. Hawak-hawak ang aking schedule ay hinanap ko ang lugar kung saan ang magiging classroom ko sa subject na ito.

Ilang minuto ang ginugol ko sa paglalakad at pagtatanong-tanong bago nakarating sa mismong building. Pawisan ay pumasok ako sa classroom. Nang makaupo ako sa upuan ay kumuha ako ng panyo at nag trapo ng pawis.