Urgency of Heat (El Refugio #1)

Chapter 23

I do not proofread. This chapter is unedited.

Chapter 23

New Guy

"Mom will be back soon together with my father," Saad ni Esteban sa gitna ng aming hapunan.

His mom went on a vacation with his father to relieve stress. Iyon ang naging paalam ng nanay niya sa akin nong huling punta niya dito.

"Will it be okay if they could meet your Tita Maricel?" Tanong sa akin ni Esteban. I didn't look at him. Ini-enjoy ko kasi ngayon ang luto niyang tocino.

"I don't know." Sagot ko sa kaniya.

Hindi ko talaga alam kung okay lang bang magkita ang mga ito.

Tatlong araw na ang lumipas ng umalis si Tita Maricel. Tumawag ito sa akin kinabukasan ng umalis ito upang sabihin sa akin na nakarating na siya sa Cagayan.

It's been years since I last saw her two sons. Lumaki na si Kenneth habang si Klinton ay nasa huling taon na niya sa college.

Hindi ko alam ang kanilang magiging reaksyon kapag nakita nila akong muli. Kinakabahan man ay nakuha ko pang ngumiti kay Esteban.

"Honey," Malamyos ang boses na tawag ko sa kaniya.

"Hmm?" He softly uttered, nginunguya niya ang kaniyang pagkain.

"I want ice cream." I sweetly asked him.

"Alright, wait a minute." Agad niyang saad. Binaba niya ang kaniyang kubyertos, tumayo at nagtungo sa fridge na malapit sa kaniyang pwesto.

Pinanood ko siya habang ginagawa niya iyon.

"I want the ube one." I said, pouting.

"But this is your favourite, right?" He said, tinuro ang buko pandan flavored ice cream na kaniyang nilabas.

"I want ube." I said again, grumpy.

He sigh but then went back to the fridge. Nangunot ang noo ko dahil sa kaniyang ginawa.

"Are you mad at me?" I asked him, nang-aakusa at naluluha.

"No, darling." Agad niyang saad. Nagulat siya ng makita niya ang aking mukha at agad na lumapit sa akin.

"I won't be mad at you, never in my life." He said in a careful and sincere tone.

"But you're mad at me!" Umiiyak na ngayong sigaw ko sa kaniya. Tinakpan ko ang aking mukha dahil sa aking pagiyak.

That lunch, I spent the rest of the time crying because of him. Nagtatampo ako sa kaniya sa hindi ko alam na dahilan. Wala naman siyang nagawa kundi suyuin ako sa buong araw hanggang gabi.

The two of us were hugging at the balcony when the gate open. Nasa taas kami at kitang-kita ang gate sa aming pwesto. I saw Tita Maricel with Kenneth holding on her hand while Klinton is pulling a big luggage.

Agad kaming natigil ni Esteban sa aming ginagawa.

"They are here!" Saad ko sa kaniya at lumayo. Nagmadali naman akong naglakad pababa sa pangalawang palapag ng kaniyang mansion.